Beter een goede buur … – een boek over samenleven Rocio Bonilla

Beter een goede buur sprak mij aan, omdat ik er steeds meer achter kom, dat iedereen zijn verhaal heeft. We maken allemaal van alles mee en we worden hierdoor gevormd. Het is zo makkelijk om iemand een stempel op te drukken, maar wat schuilt er achter dat stempel? Ik wil minder hard worden. Minder snel oordelen. En als ik oordeel er meteen een kanttekening naast maken. Ik ken iemands verhaal ten slotte niet…

Inhoudsopgave

Beter een goede buur

Weet je wat ik zo mooi vind aan kleine kinderen? Ze oordelen nog niet. Je bent wie je bent en dat is allemaal prima. En áls ze iets bijvoorbeeld raar vinden, dan zeggen ze dat gewoon. Heel transparant. Oké… soms misschien ook een tikkeltje pijnlijk, máár… je kunt dan in ieder geval het gesprek aangaan en vertellen waarom je iets doet zoals je dat doet, of waarom je er uit ziet zoals je er uit ziet. Vaak is het dan ook klaar en geen issue meer voor het kind. Maar hoe ouder het kind wordt, hoe meer zij ons voorbeeld gaan volgen. Ze worden oordelende burgers. Natúúrlijk door ons!

Wij zijn hun grote voorbeeld. Van ons leren ze! Ze leren, door te kopiëren. Auw… Pijnlijk… Want hoe vaak roepen wij wel niet, in het bijzijn van onze kinderen, van alles over de buurman? Een ouder op het schoolplein van je kind? De dame achter de kassa? We hebben zó snel ons oordeel klaar. En ik wil dat helemaal niet! Want hoe kan ik oordelen over iemand als ik diegene helemaal niet ken? Niet écht ken? Ik betrap mij dagelijks op gedachten waar een oordeel in zit. Ik kijk, ik observeer en vul in. En BAM… daar ligt mijn keiharde oordeel alweer klaar. Geen enkele moeite. Maar hoe vaak ga ik het gesprek aan? Helaas veel te weinig.

Oordelen en vergelijken

Onze zoon gaat nu naar de basisschool en ergens ben ik bang dat hier het oordelen en vergelijken gaat beginnen. En dus bestelde ik beter een goede buur. Ik hoop dat dit boek hem inzicht geeft. Ik hoop dat ik middels dit boek het gesprek met hem aan kan gaan. En ik hoop, dat middels dit boek, de wereld een piepklein beetje mooier wordt als ik mijn kind kan leren om breder te kijken.

Het verhaal

Beter een goede buur, gaat over een woonwijk waar verschillende dieren naast elkaar wonen. Geen van allen heeft contact met elkaar. Waarom niet, zou je zeggen? Nou, dat kwam omdat niemand elkaar écht kende, maar wel dácht de ander te kennen. Er werden conclusies getrokken over dat wat zij zagen of hoorden bij de buren. De lawaaiige buurvrouw zou vast doof zijn en de tv hard hebben staan. De serieuze, altijd nette Kasim was advocaat en had vást een hekel aan kinderen. In het huis naast Kasim woonde een enorme draak zonder gevoel voor humor en dáárnaast woonde een gevaarlijke kat die vast en zeker muizen at. In het met rolluiken gesloten huisje woonde niemand. Daar was het altijd donker.

Op een dag gebeurt er iets verschrikkelijks. Het internet van één van de bewoners in deze saaie wijk, stopt er mee. Maar dit is het startzijn voor een aantal mooie ontwikkelingen in de buurt. De mensen zoeken elkaar op en ontdekken dat die vreselijk buur, eigenlijk helemaal niet zo vreselijk is als zij dachten. En zo veranderd de wijk opeens in een gezellige, warme buurt, waar men elkaar helpt.

Personages in beter een goede buur

Het leuke aan beter een goede buur, vind ik de verscheidenheid aan personages. Alle personages in het boek hebben een hobby of iets waarin zij erg goed zijn. Je kind zal zich dus altijd kunnen identificeren met één van de personages. Zo werd de aandacht van onze zoon meteen getrokken naar Marie, de slimme wetenschapper die dag en nacht bezig was met het bouwen van robots en andere bijzondere uitvindingen. Ook wordt er een verscheidenheid aan emoties genoemd waaronder angst, verlegenheid en schaamte. Mooie onderwerpen om over in gesprek te gaan met je kind.

Kortom een boek met een belangrijk thema. Het boek laat ons zien hoe wij met elkaar samen leven. En hoe het ook anders kan.