Dansen op vluchtige noten, een meeslepende en mooie historische roman

In Dansen op vluchtige noten (prachtige titel!) gaan we naar het begin van de twintigste eeuw (1910-1918). Daar maak je kennis met Gidia, de oudste dochter uit een Brabants gezin. Zij moet tegen haar zin in als verpleegster werken bij ‘krankzinnigen’.. Het is de tijd van de Eerste Wereldoorlog. Als de Duitsers België binnenvallen vluchten honderdduizenden Belgen naar het neutrale Nederland. Gidia krijgt daardoor een nieuwe collega, Jean. Deze Belgische vluchteling speelt cello en tekent. Hij verzwijgt de ware reden waarom hij krankzinnigenverpleger is geworden. Jean probeert te integreren in Nederland, maar vraagt zich ook af of hij niet het leger in moet.

Snel volwassen moeten worden

Zowel Gidia als Jean zijn slimme jonge mensen die zelf nadenken over het leven. Ze worstelen echter met de wereld van de psychiatrie waarin ze werken en met een tijd waarin religie nog erg belangrijk is. Als er dan ook nog oorlog uitbreekt, zijn er extra grote zorgen veel verantwoordelijkheden. Het is steeds zoeken tussen eigenbelang en dat van de ander, tussen vrijheid en aanpassen en tussen hoop en wanhoop. Dansen op vluchtige noten is als het ware een dans met het leven. Deze roman is daarmee een mooi verhaal over twee jongeren en hun persoonlijke zoektocht. Hoe ontwikkelen ze zich, hoe houden ze zich staande en.. vinden ze elkaar?

Het werkrooster verdeelde haar tijd in veilige hokjes, waar ze angstvallig binnen bleef. Zolang ze haar gedachten vast kon haken aan de uitvoering van haar taken was ze veilig voor de vrees dat haar leven eindeloos verder zou dobberen zonder doel, zonder één grote emotie.

Blz. 109

Dansen op vluchtige noten, meespelend vanaf het begin

Vanaf het begin zat ik gelijk in het verhaal en daarna heb ik het altijd met plezier verder gelezen. Het verhaal wisselt steeds tussen het perspectief van Gidia en dat van Jean. Het verhaal speelt zich lang geleden af, maar je wordt zo meegenomen hun hun gevoelens en gedachten, dat het alsnog heel invoelbaar is. De omgeving word ook steeds goed beschreven, waardoor je in de sfeer van die tijd komt. Dansen op vluchtige noten gaan is mooi geschreven, poëtisch soms, maar altijd helder. Er staat veel mooie en originele beeldspraak in. Thema’s zijn familie, muziek, liefde, volwassen worden, psychiatrie en oorlog.

Razend was hij op de wereld die hem dwong dingen te doen die tegen zijn natuur ingingen, razend was hij op de maan, op dat bleke hemellichaam dat onverschillig neerkeek op een mensheid die puur uit zelfoverschatting de goorste stommiteiten beging; een onnozele mensheid die met veel poeha de perfectie beweerde te ambiëren maar er enkel in slaagde te vernietigen.

Blz. 216

Een geslaagd debuut

An van Paemel heeft al met al een meeslepend boek geschreven. Zij woont en werkt in Brugge, onder andere als schrijfcoach. Ze studeerde Germaanse filologie. Dansen op vluchtige noten is haar eerste roman. Ze werd hiervoor geïnspireerd door verhalen uit haar eigen familie. Voor de historische achtergrond heeft ze ook geput uit andere werken. Naast dat de roman heel fijn leest, krijg je als lezer ook nog wat historisch besef mee over Nederland en België tijdens de loopgravenoorlog.

Specificaties Dansen op vluchtige noten

Auteur: An van Paemel | uitgever: Houtekiet | 9789089245069 | april 2022 | 312 pagina’s | voor meer informatie ga naar je lokale boekhandel of klik hier

Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!

avontuur basisschool boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful moord mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek