De spenenfee, afscheid van een speen
En dan is het zover. Je kleine babymeisje is geen baby meer, maar een peuter. Een peuter die zich voortreffelijk kan uiten in taal en mimiek. Een peuter die een klein groot meisje is. Alleen gebruikte ze altijd nog een speen met het slapen naast haar favoriete knuffels. Tijd om daar verandering in te brengen met de spenenfee.
Zuigbehoefte
Als baby had ze een sterke zuigbehoefte haar speen was haar alles en ze hield hem zo uren in haar mond stevig vastgezogen zelfs in haar slaap. Her en der las ik dan wel eens dat je rond de 1ste verjaardag wel kon stoppen met de speen dat dat een natuurlijke periode was. Echter geloofden wij daar niet in. Dochterlief had hem echt nodig. Wel gaven we hem vanaf haar eerste verjaardag steeds minder en al snel alleen met de slaapjes of als ze ziekjes was dan mocht ze hem extra. Regelmatig was ze hem ’s nachts kwijt en was het grote paniek. Op een gegeven moment kocht ik er maar een knuffie bij om aan vast te doen zodat ze hem niet meer kwijt was.
Omdat ze tot haar tweede verjaardag ook nog regelmatig niet doorsliep en bij ons in bed sliep, omwille van onze eigen bedrust, hadden we ook rond haar tweede verjaardag niet de intentie om de speen af te bouwen. Samen met haar Polly en Muissies was die speen heilig. PMS zeiden wij altijd in codetaal tegen elkaar. De 3 eenheid om onze dochter heerlijk in slaap te laten vallen.
Een paar dagen na haar tweede verjaardag sliep dochterlief opeens door in haar eigen bedje. WOW! Er ging een wereld voor mij open met uitgeruste nachten. Voor de lieve vrede besloten wij wijselijk om nog even te wachten met de speen af te bouwen.
Langzaam afbouwen op weg naar de spenenfee
Met 2 jaar en 3 maanden begon ik met de speen steeds een klein beetje korter te knippen. Ik had dat ergens als tip gelezen en vond het zeker de moeite waard om uit te proberen. Ik was eerst bang dat de speen dan scherp zou zijn, maar dit was gelukkig niet het geval. De eerste keer keek ze raar op, maar zei er niks van. Af en toe als ik hem weer korter had gemaakt mopperde ze wel even, maar zei er verder niks over. Per maand ging er een stukje vanaf. Rustig aan.
Boek de spenenfee
Vorige week kwam mijn schoonmaakster met het boek Ik wil mijn speen. Een erg leuk boek over Tom die zijn speen kwijt is en te horen krijgt dat de spenenfee langs is geweest. Dit was voor mij het teken om nu definitief af te gaan rekenen met de speen. Ik merkte ook al dat als ik ’s avonds als ik naar bed ging en dochterlief nog even toedekte ik zonder probleem de speen kon afpakken en boven haar hoofd kon leggen en dat ze gewoon de hele nacht doorsliep. Ook als ze wel eens in de auto in slaap viel vroeg ze niet om haar speen.
De spenenfee
Toen ik terug kwam van een PR dag had ik 2 tassen vol met goodies. Snel met manlief overlegd om door te pakken met de speen. En snel verzamelde ik een tas met kleine cadeautjes zonder dat ze het echt door had dat die van mij kwamen. Ook had ik nog een doosje met dikke kleine potloden liggen voor in de luiertas waar je fatsoenlijk mee kan kleuren. Ze was erg blij met haar cadeautjes!
Stap 2 was haar speen en de reservespeen die ik beneden had liggen bij elkaar in te pakken. Dochterlief liet ik een mooie tekening maken.
Stap 3 ’s avonds voor het slapen gaan las ik nog een keer voor uit de spenenfee en legde haar op bed. Toen sloeg de paniek toe, zoals verwacht. Ik legde nog een keer uit dat de spenen nu naar de spenenfee waren voor kleine kindjes en liet haar vervolgens een kwartier huilen. Na dat kwartier kwam ik de kamer binnen om haar te troosten, net zoals de mama uit het boek deed bij Tom. Ze werd echter niet heel erg rustig en aangezien ik zelf ook wel moe was maar ook absoluut niet wilde toegeven besloot ik dat ze dan maar bij papa en mama in bed mocht liggen.
Maar mama moest eerst beneden opruimen en daarna zou ik naar boven komen. Rustig lag ze te wachten in bed, 10 minuten begon ze liedjes te zingen, na 20 minuten te mopperen waarop ik haar door de babyfoon melde dat ik nog aan het opruimen was. na 40 minuten ( en voor mij een kop thee en opruimen van de tekening en spenen en klaarleggen van nog een klein kadootje) kwam ik naar boven. Ze was nog steeds wakker en wilde direct bij mij in bed.
De eerste nacht
Eenmaal bij mij in bed werd ze weer even onrustig en vroeg een paar keer naar haar speen. Ik bleef rustig uitleggen dat de spenenfee deze mee had. Na 30 minuten woelen, zuchten, licht mopperen en nog meer woelen viel ze eindelijk in slaap. Die nacht is ze wel een paar keer wakker geweest en de volgende ochtend was het eerst wat ze zei “Mag ik nu mijn speen terug mama?” En weer legde ik rustig uit dat haar speentjes naar andere kleine kindjes waren gegaan die de speen nu harder nodig hadden.
Beneden lag er nog een klein cadeautje voor haar klaar. Die zag ze direct. Ze vond het leuk en ik heb haar niet meer gehoord over haar speen. Dat kleine breintje snapt al zoveel!
Nacht 2 en 3
De tweede en derde nacht waren wij bij oupa en omi aan het logeren. Daar heeft ze geen enkele keer om speen gevraagd. Het was dus letterlijk maar 1 nacht doorzetten, consequent blijven met mijn verhaal van de spenenfee en ze accepteerde het.
Bij Bol.com kun je dit leuke boek kopen. Ook hebben ze een variant van de kleine prinses maar die gaat meer over dat het toch best gek is dat je nu nog een speen hebt voor zo’n groot meisje. Net waar je van houd.
Wanneer en hoe heb jij de speen afgebouwd?
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur basisschool boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful moord mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
In het dagelijks leven sta ik 3 dagen per week op de leukste Montessori school van Den Haag.
Daarnaast heb ik ook nog een lifestyleblog www.mamascrapelle.nl