Dor, een gortdroge dystopie van Neal & Jarrod Shushterman
Ik ben nog maar net bekomen van de wereld van Zeis. Om vervolgens in deze gortdroge dystopie van dezelfde auteur te landen. Een waarschuwing is op z’n plaats, het gaat je dorstig maken. Een benauwend gevoel ligt op de loer en kan zich zomaar aan jou vastgrijpen. Bij mij is dit zeker gebeurd. En na twee boeken is Neal Shusterman grote nieuwe favoriet van de werelden der dystopieën. Kijk maar eens mee in deze wereld van Dor.
Dor
Door de droogte is het leven is een eindeloze lijst van verboden geworden: verboden de tuin te besproeien, verboden het zwembad te vullen, verboden lang te douchen. Daar valt nog goed mee te leven blijkt als er opeens nergens meer een druppel uit de kraan komt. De media besteden nauwelijks aandacht aan de ‘Tap-Toe’. Dit is zoals ze het verschijnsel hebben gedoopt. Net als de rampenbestrijding hebben ze de handen vol aan een orkaanramp in een andere staat die ‘meer’ sensationele beelden oplevert. Maar het anders zo rustige wijkje waar Alyssa woont verandert in een mum van tijd in een oorlogsgebied. Ooit bevriende buurtbewoners komen lijnrecht tegenover elkaar te staan in hun radeloze zoektocht naar water. Wanneer haar ouders op een dag niet terugkeren en zij en haar broertje de dood in de ogen kijken, ziet Alyssa zich gedwongen drastische beslissingen te nemen.
Mensen kunnen monsters zijn… Of je het nu op hun daden gooit of op hun ware aard, dat doet er niet toe. De gevolgen zijn hetzelfde.
Uit Dor
Wat maakt een goede dystopie?
Wat is nou voor mij een goede dystopie? Dat is voor mij een combinatie tot realisme en fantasie. Het moet mogelijk kunnen aanvoelen en tegelijk mogen er grote vervreemdende elementen zijn. Denk aan de Hongerspelen of Maze runner. Die spelen veel verder in een eventuele toekomst af. Hoe het zo gekomen is wordt realistisch omschreven en tegelijk is wat er gebeurd zo bizar en groots. Dat prikkelt ook de fantasie. Tegelijk hou ik ervan als het menselijke aspect er goed in terug komt. Hoe reageren de mensen op die wereld? Fascinerend vind ik dat!
Neal Shusterman zijn Dor heeft een heel groot stuk realisme. Het speelt zich kort op nu af. Heel kort zelfs en dat maakt het misschien nog wel benauwender. Zijn dystopie zou zomaar eens kunnen gebeuren op korte termijn. Tegelijk neemt hij heel erg de tijd om de menselijke aard te belichten. Vanuit jonger en ouder perspectief. En vanuit gebeurtenissen maar ook filosofische kennis. Hij weet interessante wereldse theorieën en filosofieën haarfijn in zijn verhaal te verweven.
Aandacht voor de wereld
Dor begint met de persoonlijke tekst van Shusterman: Dit boek is opgedragen aan iedereen die strijdt tegen de klimaat veranderingen en haar rampzalige gevolgen. Een mooi en belangrijk aandachtspunt. Verwacht nou niet een belerend, activistisch verhaal wat oproept tot actie. Verwacht wel een ontzettend spannend, realistisch benauwend verhaal waardóór je aandacht wil geven aan dit belangrijke onderwerp! Jeetje wat was dit boek benauwend en wat kan die man schrijven.
Dor is door vader (Neal) en zoon (Jarrod) geschreven en je merkt dat ze midden in de hete vuren van hun karakters hebben gestaan. Ze wonen in Californië en hebben geregeld zaken zoals droogte en bosbranden meegemaakt. Dor valt onder een kinderboek en young adult maar is zeker ook voor volwassenen interessant. Ik heb genoten van elke regel, van elke ontwikkeling en van de dystopie wereld die beide heren tot leven hebben geschreven. Hun passie tot het onderwerp en het schrijven is zinderend heet en dat heb ik gevoeld als lezer.
Karakters in Dor
We lezen mee met tiener Alyssa en haar broertje Jared. Hun buurjongen Kelton en vreemdelingen Jacqui en Henry. Shusterman weet weer als geen ander om te wisselen van perspectieven in het boek. Je glijdt soepeltjes door het verhaal verteld vanuit de diverse karakters. Daarbij wordt het verhaal ook nog aangevuld met extra berichten vanuit de wereld van Dor. Dat zorgt voor een rijke gekleurde wereld. Het biedt mogelijkheden om vanuit diverse hoeken van Dor te gluren naar het verhaal en naar wat er gebeurd.
Ik vind de karakters geweldig, allemaal, en ze hebben een plekje in mijn boekenhart gekregen. Van jong tot oud, van aandoenlijk tot naar. Het zit allemaal in Dor. Voor iedereen is ook ruimte voor wat achtergrond en ontwikkeling.
De Shustermans voegen ook veel toffe elementen toe in hun verhaal. Dingen die de kennis en visie van jongeren wat mij betreft aangenaam kunnen verrijken. Er worden geen moeilijke woorden of termen geschuwd, geen betuttelende keuzes gemaakt en diverse onderwerpen worden belicht. Dingen als liefde, verlies, familie, vriendschap zijn sterk aanwezig. Maar ook de eeuwige gewetenskwesties worden goed belicht.
Hoe ver zou jij gaan voor een druppel water?
Veel karakters hebben een grijs karakter wat ik fijn vind. Het is niet per se zwart wit, maar de karakters worden gekleurd door hun daden en beweegredenen. Net zoals in de echte wereld. Die rustige buren met hun newborn? Sja hoever zou jij gaan voor een druppel water met een pasgeboren baby? Welke afwegingen zou jij maken en wat is er belangrijk voor jou? Die gewetenskwesties worden heerlijk belicht in Dor. Het zet jezelf vervolgens ook goed aan het denken.
Ik weet wel dat ik bewust ben van de afhankelijkheid die wij als mensen hebben naar ons kraanwater. Als dat er eens niet uitkomt is de paniek al heel snel best groot. Hoe ver ik zou gaan voor een druppel water? Ik hoop dat het lang duurt voordat ik bij de waterzombies hoor. En ik hoop dat ik bij de groep mensen hoor die direct reageren in plaats van dat verlammende gevoel. Een gevoel wat herkenbaar is als er iets heftigs gebeurd. Maar bovenal hoop ik dat deze benauwende dystopie niet uit gaat komen.
Ik hou van Dor
Ik hou van dit boek Dor. Ook hou ik van het boek Zeis en ik hou inmiddels van de Shustermans. Wat een heerlijke manier van verhalen vertellen. Wat een plezierige en meeslepende manier van schrijven. Nergens vlieg je uit de bocht qua vaart. Overal krijg je extra ingrediënten die het tot een nog meer gelaagd verhaal maken. Voor jong en oud. En van begin tot einde. De vertaling door Lydia Meeder is ook echt heel goed gedaan. En ik vind zelfs de titel, Dor, beter passend dan de originele titel ‘Dry’.
Dor is een afgerond verhaal. Enerzijds jammer, ik wil meer van de karakters. Anderzijds is het ook goed om verhalen te kunnen afronden. Ik vond het een heerlijk, benauwend, zenuwslopend, interessant en spannend leesritje. Maar liefst 453 pagina’s met boeiend leesvoer, een prikkelend verhaal en toffe karakters. Ik wil meer van Neal Shusterman.
Dor heeft de Zilveren Griffel in 2020 categorie 12 tot 15 jaar gewonnen!
Specificaties Dor
Auteurs: Neal & Jarrod Shusterman | Vertaald door Lydia Meeder | Uitgever: Baeckens / Fantoom | 453 pagina’s | Augustus 2019 | 9789059246676 | Vanaf 14 jaar | Meer informatie bij je lokale boekhandel of klik hier
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur basisschool boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful moord mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
