Duivelsvlucht, een hels tweede deel van Alex Stern
Wow, het liefste wil ik alleen maar juichen en met euforische krachttermen mijn recensie beginnen. Maar dat doe ik niet. Ik leg even mijn boek neer, want dat moest ik echt even knuffelen, en ik zal goed onderbouwde woorden proberen te vinden. Duivelsvlucht is het tweede deel van Leigh Bardugo (Ja die van de Grishaboeken) met Alex Stern in de hoofdrol. Alles draait om magie, donkere en perverse magie en geheime genootschappen op de locatie van universiteit Yale. Zelden lees ik direct een serie achter elkaar, maar bij deze boeken kon ik niet anders. En nu voel ik een groot gapend gemis en gat na de laatste bladzijde van dit boek. Want wat heb ik genoten van dit verhaal. De recensie bevat minimale spoilers.
Synopsis Duivelsvlucht
Ontdek hoe het verdergaat met Alex in dit razend spannende vervolg op Het Negende Huis. Alex Stern is terug in Duivelsvlucht met een nieuw moordmysterie vol duistere magie binnen de Ivy League-elite op de prestigieuze Yale -University. Alles draait om macht, privilege en moord. Dit is de duistere en decadente wereld van het geheime genootschap, Het negende Huis.
Galaxy ‘Alex’ Stern is vastbesloten om Darlington uit de Hel te bevrijden. Zelfs als dit haar haar toekomst op Lethe en Yale zal kosten. Maar Alex speelt met krachten die ver buiten haar vermogens liggen en wanneer de docenten een voor een dood worden gevonden, weet ze zeker dat dit geen ongelukken zijn. Er raast iets moordlustigs door het stadje New Haven. Als Alex wil overleven, zal ze korte metten moeten maken met de monsters uit haar verleden en de duisternis die zich binnen de muren van de universiteit heeft genesteld.
Perverse magie
De Alex Stern boeken zijn niet voor iedereen, maar voor mij zeker wel. Deze wereld van Leigh Bardugo is onwijs rijk. Zo zitten er veel diverse elementen in als: literatuur, architectuur, muziek, componisten, oude meesters, oude culturen, dode talen, occultisme, spiritualisten, geheime genootschappen, elite, geloof en mythen. Daarnaast zijn er vele diverse karakters van belang, in grote en kleine rollen. Karakters met een verhaal die ze niet zwart-wit kleuren maar grijs. Aan jou dus om een waarde aan ze te hangen mocht je die behoefte voelen. Er is een hoofdverhaal met meerdere bijverhalen, die zich uiteindelijk weer vervlechten. In Duivelsvlucht worden namelijk gebeurtenissen uit het eerdere deel anders belicht en krijgen ze zo veel meer betekenis nog.
En dan is er natuurlijk de magie. Niet zomaar vrolijke glittermagie. Nee Bardugo haar magie is pervers. Er is altijd een prijs en die prijs uit zich in bloed, ingewanden, lichamen en zielen. Mooie mindfood zijn de passages die Bardugo deelt dat magie altijd iets is wat geleend wordt van een demon. Althans dat is een theorie. En we weten allemaal dat deze griezels niet bekend staan om hun empathie en grote hart. Ik geniet dus onwijs van die donkere magie, ofwel dark fantasy.
Ik stam dan ook uit de tijd dat The Craft net uit kwam en ik voel nog steeds het gemis na Buffy en Angel. Deze films en series ogen misschien niet altijd even donker. Maar de boodschap is gelijk. Magie en bovennatuurlijke zaken vragen altijd om een gewichtige tol. En ik vind de theorie dat het geleende krachten van demonen zijn wel boeiend. Zo hou ik ook bijvoorbeeld van griezels zoals vampieren, als deze donker, sensueel en niet glitterend zijn. (sorry not sorry)
De wereld van Alex Stern
Op Bol las ik een recensie dat iemand een boek had ontvangen die verkeerd gebonden was. Maar geen zorgen als je dit in eigen handen hebt. Juist gefeliciteerd, je hebt een limited edition in handen. In de boekwinkel wist de verkoopster mij uit te leggen dat vroeger toen boeken met de hand ingebonden werden, ze er zo uitzagen. Duivelsvlucht heeft een beperkte oplage uitgebracht in wel heel speciale uitvoering dus. Ik had dit nooit gezien en vindt het prachtig, het leest ook nog eens lekker. Daarbij zitten er prachtige schutbladen, art en een extra printje bij.
De wereld van Alex Stern is er één die gebouwd moet worden. De kracht van Bardugo is echt haar gelaagdheid. Dit in haar verhaal, wereld en karakters. Bij het eerste deel Het negende huis moest ik dan ook echt even inkomen. Maar Duivelsvlucht moest ik meteen lezen. Bardugo did it again. Ze weet weer te groeien in haar boeken, dit vond ik ook van haar Grishaverse. Elk boek werd voor mij beter. Ik zou dan ook zeker aanraden om de chronologische volgorde aan te houden. En om Bardugo de tijd te geven.
Wat een werk zit er ook in deze Alex Stern serie. Meermaals geef ik de diversiteit en rijkdom aan van diverse onderwerpen die verweven zitten. In het nawoord lees ik dus ook dat veel locatie dingen gewoon kloppen met hier en daar wel vrijheid omwille van het verhaal. De inscripties boven boogjes, de geheime deur, de gebouwen… Bardugo neemt me echt mee naar Yale en het blijkt ook niet allemaal uit haar rijke brein gehaald te zijn. Duivelsvlucht bevat een combinatie van fictie en non-fictie (faction) en er zit heel veel research in.
Follow the white rabbit…
Op alle edities van Duivelsvlucht, in Engels Hell bent, kan je een wit konijn vinden. In mijn limited edition is de vacht van ditzelfde dier ook opgenomen in de schutbladen. Waarom een konijn? Is dat een knipoog naar Lewis Carroll zijn Alice in Wonderland? In Duivelsvlucht is een speciale rol weggelegd voor een wit konijn. Misschien wel meerdere. Op diverse manieren. Het zou zeker een knipoog kunnen zijn naar Alice want down the rabbit hole gaan ze… meermaals. Maar het duurt even voordat je de connectie met de cover snapt. Bardugo bewaart het voor het tweede deel van het verhaal. Overigens zie ik nu nog een knipoog naar Alice nu ik hieronder een YouTube video plaats van muziek wat in het boek voorkomt! Weer een laagje ontdekt :).
En dat is ook de reden dat ik zo onwijs genoten heb van Duivelsvlucht. Bardugo is zo goed in vertellen. Ze neemt je mee door de tijd, geeft een draai aan perspectieven. Ze plant je in het nu op een zenuwslopend moment en werkt vervolgens naar dit moment toe in het verhaal. Daarbij geeft ze het eerste boek nog meer gelaagdheid.
Zie het als een sneeuwbal. Je pakt eerst uit sneeuw telkens wat erbij wat je tegen elkaar drukt voor een stevige basis. Telkens iets, niet teveel anders wordt het te zwaar. Langzaam kan je gaan rollen totdat er een mooie sneeuwbal is. Deze leg je bovenaan de berg en geef je een tikje… de bal rolt steeds sneller totdat alles vanzelf wordt opgenomen tot een grotere bal die niet te stoppen is. Dat gevoel had ik precies tijdens Duivelsvlucht. In dit boek kreeg ik dat tikje en kon ik niet stoppen.
Is Duivelsvlucht spannend?
Ik heb inmiddels met de diverse karakters allemaal een band op een andere manier. Ik hou van Dawes en Stern. Tripp en Turner zijn elkaars tegenpolen maar beide vind ik net zo boeiend. Het clubje dat ontstaat vind ik heerlijk. Het is divers in afkomst, leeftijd en karakter. Darlington is zeer charmant en Bardugo schroomt zich niet om hem naakt met een gloeiende erectie in het verhaal te plaatsen. Ook spreekt ze over neuken, al klinkt het Engelse fuck net wat minder plat. Duivelsvlucht is niet per se heel seksueel of grof in mijn beleving, maar deze zaken komen wel aan bod.
Naast de seksuele elementen, perverse magie en gruwelijke demomen is er ook plaats voor humor. Althans dat vind ik. Kleine spoiler, iets met een ritueel voor een betere zangstem waarbij een vogel net zolang in iemands keel zit totdat het gaat poepen. Gruwelijk maar tevens ook iets waardoor ik moest lachen, hoe bedenkt Bardugo het. Duivelsvlucht is niet alleen maar humor en grofheid overigens. Er is ook veel aandacht voor de tegenhangers. Strubbelingen in het leven, kwetsbare momenten die voor elk karakter anders zijn. Zo speelt eenzaamheid een grote rol. Niemand wil zich eenzaam voelen.
Wachttijd…
En ja wat godsgruwelijk spannend is Duivelsvlucht. Het was alsof de duvel zelf op mijn hielen zal. Geen soelaas voor Bardugo haar karakters. Je leert ze kennen ten tijde van jacht en nergens komen ze op adem. Enig kritisch puntje is misschien de ietwat vele en voorspelbare dubbele agenda plottwists, maar dat kan ik direct wegstrepen bij al het andere wat ik krijg. Ik ben helemaal in de wereld van Alex Stern gezogen. Ik hou van die wereld, de karakters en rijkdom die Bardugo weer weet te creëren.
Daarom baal ik dan ook echt dat ik niet door kan lezen zoals met haar Grishaboeken. Daar begon ik lekker laat aan en was alles al geschreven (al heb ik stille hoop op nog meer). Nu moet ik geduld hebben, en dat heb ik niet. Ik wil meer Stern, Dawes, Tripp, Turner en Darlington! Dan ga ik naast de avgolemono ook maar leren om changua te maken in de tijd dat ik aan het wachten ben..
- Het negende huis: Alex Stern 1
Specificaties Duivelsvlucht
Auteur: Leigh Bardugo | Uitgever: Boekerij | Engelse titel: Hell Bent | Vertaald door Niels van Eekelen, Mechteld Jansen en Jonas de Vries | April 2023 | 528 pagina’s | Alex Stern 2 | 9789022592793 | Meer informatie bij je lokale boekhandel of klik hier voor Bol
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur basisschool boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful moord mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
