Een museum om nooit te vergeten is fantastisch
Net in de week dat onze hamster Tommie helaas dood is gegaan, lees ik het boek Een museum om nooit te vergeten. Hoe toevallig is het dan dat het boek gaat over Tommy, het hondje van prinses Flo, die helaas ook dood is gegaan. Ik kwam er toen ook achter dat dit boek veel meer biedt dan alleen nadenken over een overleden huisdier. Er gaat namelijk een hele kunstwereld voor mij open, inclusief bekende schilders en het proces om te komen tot een kunstwerk. Ik stel dit fantastische boek graag aan je voor!
Een museum om nooit te vergeten
Tommy, het liefste hondje van prinses Flo, is dood.
‘Ik ben zo bang dat ik Tommy zal vergeten’, zucht het prinsesje.
Gelukkig heeft de koning een idee. Hij vraagt aan alle kunstenaars van het om een kunstwerk ter ere van Tommy te maken. Tommy verschijnt in alle vormen en kleuren: soms grappig, dan weer vreemd of ontroerend mooi. Er zijn kunstenaars die het groot zien, terwijl anderen het hondje net piepklein schilderen. Elke kunstenaars doet het net een beetje anders.
Langzaamaan verandert het paleis in een museum voor Tommy, een museum om nooit te vergeten. Maar wat als een kunstenaar een portret van zijn kat naar de koning brengt?
Omgaan met verdriet
Het boek Een museum om nooit te vergeten heeft verschillende lagen in het verhaal. De eerste laag is het omgaan met verdriet. De koning wil heel graag het verdriet van prinses Flo wegnemen. Dit doet hij door een feest te organiseren, wel vier puppy’s te kopen en zelfs een achtbaan in de tuin te bouwen. Mooi aan het verhaal vind ik dat duidelijk wordt dat dit niet helpt in het verwerken van verdriet. Pas als de koning luistert naar prinses Flo wordt duidelijk dat zij bang is dat ze Tommy gaat vergeten.
Tijdens het maken van de kunstwerken komt er ook iemand langs die zelf verdriet heeft over een huisdier. Dit vind ik een goed accent in het verhaal. Verdriet van een ander doet je eigen herinneringen weer opgehaald worden. Daarnaast maakt het verhaal duidelijk dat je door iets concreets te doen, bijvoorbeeld een kunstwerk te maken, je uiting geeft aan je eigen verdriet.
Je mening vormen over kunst
Een andere laag in Een museum om nooit te vergeten is het beschouwen van kunst. De koning doet een oproep in het land om een kunstwerk te maken van Tommy. Vanzelfsprekend doet elke kunstenaar dit op zijn/haar eigen manier. Zo ontstaat er een ‘statieportret’, maar ook abstracte kunst. In het verhaal beschouwt prinses Flo op haar eigen manier deze kunst, en ook haar vader de koning heeft daar een mening over. Het is erg leerzaam om met kinderen, tijdens het voorlezen van het verhaal, ook te kijken naar de kunstwerken. Heb je een mening? Waar is dat op gebaseerd? Hoe breng je die mening voor het voetlicht?
Het boek sluit dus heel mooi aan bij zowel taalontwikkeling, maar ook kunstbeschouwing. Dit maakt het een waardevol boek.
Bekende kunstenaars in Een museum om nooit te vergeten
Wat echt een cadeautje was voor mij was de lijst met bekende kunstenaars achterin het boek. Wat de auteurs Coco & June echt heel goed hebben gedaan is dat de kunstwerken die worden aangevoerd door de mensen in het land zijn geïnspireerd op bekende kunstenaars. Van Picasso tot Monet, van Kahlo tot Dalí. Ik doe daarmee geen recht aan de hoeveelheid, er zijn namelijk echt ongelooflijk veel kunstenaars verwerkt in Een museum om nooit te vergeten.
De verwijzingen staan achterin het boek, met daarbij de bladzijde nummers. Dit geeft natuurlijk een enorme verdieping op de kunstbeschouwing die je met kinderen kunt doen. Er poppen bij mij direct allerlei tips omhoog om met je klas aan het werk te gaan met dit boek. Staat er een schilder centraal in je klas? Laat ze dan het schilderij uit Een museum om nooit te vergeten erbij zoeken. Of maak een challenge waarbij je de kinderen zoveel mogelijk stijlen laat herkennen. Je kunt dit nog koppelen aan andere boeken over kunstbeschouwing, zodat je ook met rijke teksten over deze kunstenaars verdieping toe kan voegen aan de kennis van kinderen.
Coco & June
Ik werd getriggerd door de auteursnamen van de makers van Een museum om nooit te vergeten. Wie zou er achter deze pseudoniemen zitten? Al gauw lees ik dat Karen Leten en Barbara Soenen zich Coco & June noemen. Ze hebben elkaar schilderend leren kennen en hebben inmiddels meerdere boeken op hun naam staan. Ze staan bekend om hun gedetailleerde stijl van illustraties, dit is inderdaad ook zichtbaar in dit boek.
Samenvattend is dit een heel rijk boek door de verschillende lagen. Het is origineel en verrassend en daagt uit tot nadenken over rouw en kunst. Een aanrader!
Specificaties Een museum om nooit te vergeten
Auteurs: Coco & June | Uitgever: Davidsfonds Infodok | 48 pagina’s | oktober 2022 | 9789002277269 | meer informatie bij je lokale boekhandel of klik hier
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur basisschool boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful moord mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
- Karel viert Kerstmis – een prentenboek voor peuters - 11/11/2024
- Dit is Vos – een geweldig AVI-groeiboek - 03/10/2024
- Zuid-moeders hebben geen geheimen – een tweede roman - 01/10/2024