En ze leefden nog… Sprookjes zoals ze kunnen zijn
Sprookjes zijn nog nooit zo populair geweest! Deze eeuwenoude vertelsels kennen een oorsprong van vele jaren geleden. Jaren toen onze maatschappij nog draaide op andere soorten waarden en normen. Die verhalen blijven heerlijk om te lezen. Maar toch hebben we ook behoefte aan soortgelijke verhalen, maar dan in het nu! En ze leefden nog… is een sprookjesboek over prinsessen in het nu. Geen strikjes of vooraf bepaalde rollen die voldaan moeten worden. In dit boek spelen ze de hoofdrol in hun verhaal, dat soms groot is en soms klein. Niet zoals ze waren, maar zoals ze kunnen zijn.
En ze leefden nog
Er was eens een boek vol prachtige verhalen over prinsessen die hun leven eindelijk zelf mogen bepalen. Geen van hen wanhopig, stil of naar een prins op zoek, prinsessen doen lekker wat ze willen in dit sprookjesboek.
Ariël wil geen ballet, maar liever waterpolo doen. Doornroosje is veel te moe voor een ongevraagde zoen. Wist je dat Rapunzel haar lange haren soms best haat? En het Beest van Belle is misschien wel om een goede reden kwaad.
Dit boek toont aan meisjes, jongens, iedereen die het leest dat prinsessen altijd zelf de helden van het sprookje zijn geweest. Ze spelen de hoofdrol in hun verhaal, dat soms groot is en soms klein. Niet zoals ze waren, maar zoals ze kunnen zijn.
In het nu
En ze leefden nog… lang en gelukkig? Is dat eigenlijk nog wel ons streven als mens. Ja natuurlijk! Iedereen wil het liefste lang en gelukkig leven. Geluk hangt tegenwoordig af van in hoeverre je jezelf kan en mag zijn. Hoe je je kleed, wat je denkt, op wie je verliefd mag worden en wat je wel of niet doet. Het draait vooral om eigen keuzes kunnen en mogen maken. En ook durven maken! Want wat als je als volwassen man graag ballet zou willen dansen? Of wat als de dingen die je graag doet zo anders zijn, doe je ze dan nog?
En ze leefden nog… vertelt de verhalen van de prinsessen uit sprookjes die we heel goed kennen. Ariël, Doornroosje, Belle, en Rapunzel. Het grootste kenmerk uit het sprookje wordt gebruikt in een nieuw verhaal. Zo wil Ariël graag zwemmen, Doornroosje wil slapen, Belle vindt het Beest en Rapunzel heeft lang haar. Maar daarmee houden de vergelijkingen ook wel op. Elk verhaal wordt op geheel eigen wijze verteld. In het nu. Dit is misschien wel het heet meest actuele en inclusieve sprookjesboek wat ik ooit gelezen heb.
Inclusief
Echt alles komt groot of subtiel wel aan bod in En ze leefden nog. In woord of in beeld, of beide. Ik zie diverse huidskleuren en verschillende lichaamstypes. Maar ook dingen als LGBTIQA, geaardheid, FOMO, een tattoo, innerlijk boven uiterlijk, genderhokjes, opgroeien, eigengereidheid, eigen keuzes, feminisme, mindfulness en voldoen aan verwachtingen van anderen. Zo is het slapen voor Doornroosje een zegen, want ze stevent rechtstreeks af op een burn-out als ze dit niet doet. En het Beest is boos omdat er voor hem keuzes worden gemaakt in het leven die hij niet kan accepteren. Ariël wordt gedwongen om de droom van haar vader te verwezenlijken terwijl haar hart in het water ligt. En Rapunzel leert dat geluk niet in uiterlijk zit.
Belgische roots
En ze leefden nog is geheel op rijm geschreven. De roots komen uit België en dat vind ik altijd charmant. Daardoor wordt ook meteen de taal verrijkt met woorden die wij in Nederland minder tot niet gebruiken. In dit boek schept het wel soms wat verwarring voor mijn dochter. Ik vind het dan ook lastig om een leeftijd te koppelen aan dit boek. Het is voor een jonger publiek geschreven doordat het een prentenboek is met korte rijmparagrafen. Maar de taal is vaak volwassen, of anders door de Belgische roots, waardoor het lezen soms wat stremt bij ons. Een voorbeeld:
Hij schrijft haar in voor lessen ballet,
maar daarmee is Ariël niet opgezet.
of
Denk je echt dat het leuk is, haar tot ver onder je poep?
Ik struikel voortdurend als ik wandel op de stoep.
Opgezet, leg dat maar eens uit aan een jong Nederlands kind. Dode dieren kan je opzetten.. Uiteraard valt dat uit te leggen, maar toch ben je dan al uit de voorleesflow. Het woord poep heeft als betekenis in België: billen. Maar er staat poep en dat betekent bij ons poep. Dus voor mijn kleine beelddenker zit Rapunzel haar haar vol met poep door die regel. Dat soort dingen halen ons uit de verhaalflow, wat niet per se erg is. Maar zo is dit boek voor ons minder een sit back and relax en laat je meevoeren op het verhaal boek. En meer een boek wat actief aanzet tot diverse soorten gesprekken door de gekozen taal en gekozen onderwerpen.
Liefdevol stoer en anders
De liefde voor En ze leefden nog… spat wel uit het boek. Het is uniek, eigen en liefdevol stoer. Ik vind het tof dat Ariël haar vader ook een boeiende rol heeft. Want tegenwoordig zijn er veel sprookjesboeken met een twist, en die twist is altijd wel dat de meiden opeens de regie in handen hebben. Dat ze hun strikjes aan de wilgen hangen. Maar de pacifistische jongensrollen zijn wat mij betreft een beetje onderbelicht. Want ook mannen, jongens, hoeven niet altijd de ouderwetse heldenrol op zich te nemen. Die worden net zo goed in dat hokje gepropt. Ik zou dus ook graag meer twists zien voor jongens, dat vechten en stoer doen een hokje is wat ook ouderwets is. Dat je ook op andere manieren een held kan zijn. Dus fijn dat de vader van Ariël is meegenomen in dit boek.
Ik moet erg lachen om de dansende kabouters op de titelpagina. Deze komen later in het verhaal ook terug, heel leuk gedaan. Ook vind ik het tof dat er een tattoo te spotten valt op één van de prinsessen. De liefde voor de boodschap en dit boek is echt wel voelbaar. De illustraties van Flore Deman vind ik een mooie aanvulling. Er zitten her en der leuke grapjes verstopt en er valt veel te zien in de prenten.
En ze leefden nog… lang en met veel vragen!
Ik vind En ze leefden nog een leuk sprookjesboek met een twist. Wel vind ik het lastig aanraden voor welk publiek dit nou precies is. Het zweeft tussen jonge en oudere kinderen in. Ik denk dat het wel leuke stof tot praten geeft over vele diverse actuele en maatschappelijke onderwerpen. Ik zie dit boek ook meer als een boek als start van zulk soort onderwerpen dan echt een verhalend boek om bij weg te dromen. Mijn oudste dochter van 8 wordt voornamelijk geactiveerd tot vragen stellen en minder tot verwonderen en dromen. En ook zulke boeken zijn goed om in je boekenkast, of in je klas/opvanggroep te hebben!
Andere sprookjes met een twist:
- Toermalijn, een prachtig verrassend sprookje van Davide Cali
- Stoere sprookjes over avontuurlijke meisjes, een verzameling van 7 verhalen
- De slaapster en de spintol, een Gaiman en Riddell sprookje
- Hoe ging dat ook alweer? Tien sprookjes met een twist
Specificaties En ze leefden nog
Auteur: Elisabeth Lucie Baeten | Illustraties Flore Deman | Uitgever: Vrijdag | Oktober 2022 | 9789464341287 | 56 pagina’s | Meer informatie bij je lokale boekhandel of klik hier voor Bol
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur basisschool boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful moord mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
2 reacties
Geef een reactie
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Maak het de kinderen toch niet zo ingewikkeld op vroege leeftijd.
En wat vind je precies ingewikkeld? De verhalen zijn gewoon leuk voor kinderen en het is aan de (voor)lezer hoe diep je gaat in eventuele aanwezige laagjes. Maar voor een recensie duik ik altijd dieper en belicht ik de diversiteit van een boek! Daarbij is dit boek niet per se voor jonge kinderen. Mijn dochter vond het vooral leuke verhalen en leuk dat er met haar verwachtingspatroon gespeeld werd van bekende sprookjes. Maar dat is natuurlijk geheel persoonlijk die beleving.