Knuffel – Eoin Mclaughlin, een vertederend omkeerboek
Schrijfster Eoin McLaughlin vroeg zich af wie er ooit een egel zou willen knuffelen en vond die gedachte zowel grappig als zielig tegelijk. Ze besloot er een boek over te schrijven en liet co-auteur Polly Dunbar de illustraties maken van de verschillende dieren die de egel wellicht een knuffel geven.
De voorkant en de voorkant
Aan de voorkant van het boek staat Egel klaar om iemand een knuffel geven en aan de andere voorkant zie je Schildpad die de andere kant op reikt. Ja, je leest het goed, dit boek heeft geen achterkant, maar twee voorkanten!
Waar beginnen we?
Het begin én het begin van dit boek over een knuffel geven is bijna hetzelfde: Egel/Schildpad was verdrietig, zo verdrietig als een egel maar kon zijn, zó verdrietig dat er maar een ding was dat hem blij kon maken…
De zoektocht naar een knuffel
Zowel Egel als Schildpad zoeken naar iemand die ze allebei weer blij wil maken door een knuffel geven. Beide vragen ze, los van elkaar, Egel via de ene kant en Schildpad via de andere kant van het boek, alle dieren die ze tegenkomen om hen te knuffelen, maar niemand wil. Ik schrok er zelf van hoe hard dit in het boek werd gezegd, vooral door Eekhoorn die “te druk was met zijn 3 nootjes te tellen” en dat met het plaatje erbij waarop hij zich omdraait met zijn staart in Egels verdrietige gezicht. Je zou hem spontaan een knuffel willen geven!
Eind goed, al goed
Egel is te stekelig en Schildpad is te hard, verklaart de wijze Uil. Ze staan op het punt om op te geven… maar onder het mom van zijn “op ieder potje past een dekseltje” kruisen ze elkaars pad; midden in het boek ontmoeten ze elkaar en het klikte tussen die twee! Het schild van de schildpad en de stekels van de egel vormen geen obstakel meer, en dat vieren ze met elkaar een knuffel geven!
Uitleg over het verhaal
Ik mompel tegen mijn zoontje over dit verhaal “In het dagelijks leven werkt dit tussen mensen ook eigenlijk zo, de wereld is hard en er worden smoesjes genoeg gebruikt om ergens onderuit te komen.” En over dat je niet zo snel verwacht dat een egel en een schildpad bij elkaar passen en elkaar een knuffel geven, zeg ik daar achteraan: “Je moet dus niet bang zijn om dingen te doen waarvan je denkt dat ze eigenlijk niet zo leuk of prettig lijken en dat je steeds verbaasd zal zijn hoe zoiets toch goed kan eindigen!”
Een knuffel geven
“Tja, mama’s uitleg moet je maar met een knipoog zien, hoor. Het is meer een soort sarcastische zelf-evaluatie die ik soms even hardop uit wil spreken.” Ik moet een beetje om mezelf lachen dat ik dit allemaal zeg tegen een 2-jarige. Die inmiddels druk bezig is om het boek zelf nog een keer te lezen en heeft alleen het woord ‘knipoog’ gehoord en hij knippert als reactie daarop een paar keer knijpend met zijn beide ogen naar mij. Mij rest niets anders dan hem een knuffel geven 🙂 En daarbij hou ik me vast aan de wijze woorden van Uil!
De andere dieren kwamen allemaal met smoesjes. Heb jij wel eens een smoes gebruikt wanneer iemand je om hulp vroeg?
Specificaties Knuffel
Auteur: Eoin Mclaughlin | Illustraties: Polly Dunbar | Uitgever: van Goor | 9789000367856 | juli 2019 | 64 pagina’s | meer informatie vind je hier
- Ik ben genoeg. Over mogen zijn wie je bent - 03/06/2021
- Een vriend wat is dat? Boek met zes mooie voorleesverhalen - 28/05/2021
- Alles wat ik vinden wil, een roman van Nicole Deese - 25/05/2021