Koningskind – Selma Noort, een indrukwekkend verhaal
Het is een lange tijd geleden dat een boek me zo emotioneel wist te raken. En dat deed Koningskind van Selma Noort. Mijn moederhart werd meermaals getroffen. Ik ben niet bekend met haar boeken. De review van ‘De zee kwam door de brievenbus‘ was niet van mijn hand en was meteen mijn eerste kennismaking met deze schrijfster. Koningskind is een boek waarvan ik blij ben dat ik het heb gelezen maar tegelijk ook blij ben dat ik de laatste bladzijde heb gehad.
Koningskind
Nadat Lydia een bezoek van de koning heeft gehad, kan ze niet meer bij haar ouders in het dorp blijven. Met de nare herinnering aan de koning, een bloedsmaak in haar mond en een baby in haar bui, vertrekt ze. Niet echt met een einddoel, maar wel opzoek naar een betere plek. Met een stok, een flinke portie wilskracht en het koningskind in haar buik trekt ze voort. Totdat ze bij een plek komt en een oude man treft.
De oude man heeft ook een groot verdriet te werken maar besluit Lydia in zijn huishouden op te nemen. Het is een klein dorpje en de man blijkt ondanks zijn verdriet, een liefdevol persoon te zijn. Lydia bevalt van haar dochter Zissel. Een bijzondere dochter met een te kort armpje en die niet kan spreken. Zissel heeft het niet makkelijk door haar fysieke beperking, het valt nogal op en mensen reageren er altijd op. Ook zijn haar ogen net zo bijzonder gekleurd als die van de koning en wordt ze koningskind genoemd.
Op een avond hoort ze een geluid en vind ze een verwaarloosd jongetje. Jabin sterkt aan en wordt ook in het gezin opgenomen. Voor een tijdje leven ze best gelukkig totdat het leven weer flinke uitdagingen brengt. Lydia bevalt van een kerngezonde jongen maar tegelijk is er een hoog gezelschap vanuit het hof van de koning aanwezig in het dorp. In dat gezelschap bevalt een vrouw van een stille baby. Een samenzwering ontstaat en Zissel is getuige van een complot waaraan ze moet meewerken als ze haar broertje ooit nog wil zien en als ze haar leven wil behouden. Het koningskind begreep dat ze moest meespelen..
Moederhart
Het boek Koningskind wordt aangeraden vanaf 10 jaar. Het leest ook als een kinderboek wat ik als fijn ervaar. Tegelijk worden er onderwerpen aangesneden in een oude wereld die ik vrij confronterend vind. Ergens is het gek, want ik hou van spanning, horror en verhalen die ook niet altijd fijne dingen delen. Maar Selma weet me in dit boek zo te raken. Lydia is een prachtig karakter, sterk, strijdlustig en een overlever zonder haar warme hart te verliezen. Tegelijk moet ze zulke heftige ervaringen doorstaan. Het wordt niet in geuren en kleuren verteld, het blijft een kinderboek, maar je weet wat er is gebeurd. En dat is voldoende.
Selma weet precies genoeg te delen dat je met de karakters mee gaat leven, daarbij weet je wat er allemaal is gebeurd en heb je nog de dreiging hangen van wat gaat gebeuren. Lydia moet omgaan met het verdriet van wat de koning haar aandoet, een verdriet van haar ouderlijk huis moeten verlaten en tegelijk draagt ze een koningskind. Gelukkig komt ze door haar wilskracht op een fijne plek. Een plek waar de oude man Steenhouwer is die ook een heftig verhaal heeft. Als Lydia dan bevalt van een meisje met een te kort armpje weet je al dat ook dat uitdagingen meebrengt voor zowel de mama als het meisje.
Liefde en wrok
Er is veel liefde tussen de drie personen en zijn ze gelukkig. Zissel groeit dankzij de liefde van hen beide op tot een gelukkig meisje en dat wordt versterkt door de komst van Jabin, een jongen die Zissel verwaarloosd vind. Een jongen ook met een verhaal en die liefde vind in dit bijzondere gezin. Even leek alles fijn in de heftige oude wereld zoals die is in het boek. Voor mij is wel constant de dreiging aanwezig van een wat barbaarse tijd waarin het overleven is en iedereen met heftige gebeurtenissen te maken heeft. Door die ervaringen veranderen de meeste mensen in personen die niet handelen uit liefde maar uit wrok of verdriet.
Pagina 102 Het verraad
Ondanks de verdrietige en heftige gebeurtenissen, weet Selma op een pakkende manier te schrijven waardoor ik door de bladzijdes heenschiet. Tot ik bij pagina 102 kom, het hoofdstuk verraad. Opeens snap ik wat er staat te gebeuren met het koningskind en haar familie. En ik kan het gewoon niet aan.Mijn moederhart voelt zo’n intens verdriet voor wat gaat komen. Ik heb het een aantal dagen ook niet kunnen oppakken en ik heb zelfs erover gedacht om iemand anders het te laten reviewen. Maar tegelijk ben ik begonnen aan het verhaal en bleven Zissel en Lydia door mijn hoofd spoken.
Ik heb toen iets gedaan wat ik nog nooit heb gedaan.. Ik ben naar de laatste pagina’s gegaan en heb een snelle blik geworpen. Op zoek naar een vorm van geruststelling, een kleine aanmoediging om verder te lezen. Veel heb ik niet gelezen maar voldoende om de moed op te pakken. En ik ben blij dat ik dit heb gedaan want het verhaal is nu gelezen als geheel en ik kan het een plekje geven. Het is een prachtig en meeslepend boek wat zeker indruk zal maken.
Salomonsoordeel
“Een salomonsoordeel is een vonnis of uitspraak in een lastig geschil die getuigt van wijsheid en spitsvondigheid. Geen van de strijdende partijen heeft ogenschijnlijk een voordeel bij deze uitspraak. Uit de reactie van de strijdende partijen leidt de rechter vervolgens af welke partij in haar recht staat.”
“Uit de bijbel: Twee vrouwen komen bij koning Salomo (ook wel: Salomon), met een kind waarvan beiden beweren dat het van haar is. De Koning bedenkt een list om de bedrieger te ontmaskeren.”
Dit woord en gegeven van historische afkomst heeft diepe indruk gemaakt op Selma Noort en daar is dit verhaal uit ontstaan. Niet wilde ze haar verhaal laten draaien om koning Salomon, maar om het andere koningskind, de zus van de baby waarvan beide moeders beweren dat het van hen is.
Innerlijke strijd door Koningskind
In mijn eigen innerlijke strijd over dit boek Koningskind, hoef ik jullie niet op te roepen om daarover een salomonsoordeel over te vellen. Ik vind het namelijk niet erg om geraakt te woorden door een boek. Het is juist erg bijzonder dat een verhaal dit kan doen. Ik vind de wereld niet leuk waarin het zich afspeelt, het benauwd me. Maar de personages zijn heel fijn en maken het toch dat er een beetje warmte is. De vervlechting van een historisch verhaal en een woord wat bekend is, maakt het tot een aangename gelaagdheid waar ik van hou.
Het is absoluut een bijzonder boek, een verhaal wat je bijblijft en waarvan ik blij ben dat ik het heb mogen ervaren. Net zo goed dat ik blij ben dat ik het uit heb en dat is niet negatief. Koningskind is indrukwekkend, meeslepend, bijzonder en krijgt een mooi plekje in mijn boekenkast. Het verhaal is verdeeld in delen en tijdens het verhaal vind je af en toe een mooie illustratie van de hand van Selma van Noort.
Specificaties Koningskind
Auteur: Selma Noort | Uitgever: Leopold | September 2020 | 9789025879488 | 264 pagina’s | 10 – 14 jaar | Meer informatie vind je hier of bij je lokale boekhandel
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur basisschool boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful moord mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
2 reacties
Geef een reactie
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Ik vind je recensie heel herkenbaar. Blij het te lezen blij het uit te hebben. Ik vind de leeftijd wel erg laag. Het lijkt me voor 10 jarigen wel erg heftig.
Leeftijden vind ik altijd een zo lastig iets met boeken. Ik ben het met je eens dat dit verhaal gruwelijkheden bevat die menselijk en echt zijn. Tegelijk zit het Jeugdjournaal er vol mee met oorlog en meer naars. Een boek is in mijn ogen altijd dan een “veilige haven” om dit soort dingen te ervaren. Daarnaast kijken kinderen weer heel anders naar een verhaal en heb ik dit met moederogen gelezen. Ik zie het mijn dochter van 9 het volgend jaar niet lezen, maar zelf las ik op die leeftijd wel soortgelijke boeken. Ja jeetje wat een boek was dit :). Het raakt me nog haha.