Malorie, een bloedstollend vervolg op Bird box van Josh Malerman
Niet lang geleden konden jullie de review van Bird box lezen. Dit is het boek geweest wat mijn verloren leespassie weer heeft aangewakkerd. En daar ben ik heel blij om. In de trein begonnen en al snel verloor ik de wereld om me heen uit het oog. Ik keek dan ook echt onwijs uit naar het vervolg. Ik heb zoveel vragen en zoveel zin om weer even de wereld om me heen te vergeten. Als je de film hebt gezien doe je jezelf echt een plezier om het boek te lezen. Kom maar op Malorie, vertel me hoe jouw verhaal verder gaat. Let op het bevat spoilers als je het eerste boek Bird box niet hebt gelezen en onderaan na specificaties ga ik verder in op dit boek wat ook milde spoilers bevat.
Malorie
Het is twee jaar nadat Malorie met haar kinderen is aangekomen op de blindenschool. Door een dramatische wending moeten ze weer vluchten en we springen 10 jaar verder in de tijd. De wereld is nog steeds bevolkt met de wezens die mensen gek maken met 1 aanblik. Alleen een blinddoekt behoed de mensheid voor deze gekte. De aanblik maakt mensen niet zomaar gek. Het is gekte wat gruwelijkheden met zich meebrengt en een bloederig geweld. Er is nog steeds geen verklaring voor deze gebeurtenissen. En geen oplossing.
Dan krijgt Malorie verbijsterend nieuws. Voor het eerst in jaren is er een sprankje hoop. Iemand van wie ze heel veel houdt is misschien nog in leven! Een bekende in deze gekke en duistere wereld. Malorie staat voor een onmenselijke keuze: blijft ze in haar veilige, beschermde omgeving met haar 2 tieners? Of begeeft ze zich op een onbekend pad in de duisternis, op weg naar een andere toekomst?
Het verhaal gaat verder
Ik vond het in deel 1 niet storend dat we geen antwoorden kregen. Natuurlijk ben ik nieuwsgierig en wil ik meer. Bovenal is Bird box een verhaal van overleven. Over aanpassen aan een nieuwe situatie en vechten voor je leven. Het verhaal van Malorie. Terwijl ze zwanger is veranderd de wereld en ze moet te zien overleven. Het boek eindigt op het moment dat Malorie aankomt bij een plek aan het einde van de rivier.
We leren dat ze haar zoon de naam Tom geeft, naar haar liefde en held vanuit het huis waar ze lang heeft gezeten en waar ze is bevallen. Haar dochter noemt ze Olympia, naar haar vriendin die tegelijk beviel terwijl ze in de ogen van een wezen keek en werd bevangen door gekte. Malorie heeft de zorg voor Olympia op zich genomen. Dit vervolg begint op die plek waar het eerste boek eindigde. Meteen is het een zenuwslopende scène. Wat een heftig begin en een goede start. Er valt mij meteen iets op, maar ik parkeer die gedachte even.
Sprong in de tijd
Dan springen we 10 jaar verder in de tijd. Malorie, Tom en Olympia hebben zich weten te redden door een fijne plek die ze gevonden hebben. En door Malorie haar hele strenge regels. Blinddoek altijd op, helemaal bedekken met kleren en luisteren, altijd goed luisteren. Tom en Olympia zijn nu pubers. Vooral Tom heeft een hele sterke drang om iets te doen, de wereld beter te maken en om hun situatie te verbeteren. Maar als het aan Malorie ligt is dit het leven wat ze zullen hebben.
Totdat daar een vreemdeling in hun kamp komt, en die zet de wereld van alle drie op z’n kop. De man zegt dat hij tellingen maakt van mensen en ervaringen en deze noteert. Hij spreekt over een geblindeerde trein die weer rijdt, over gevangen wezens en meer overlevenden. Hun afgebakende leventje begint te scheuren en al gauw kruipt er een ander soort gekte in de hoofden van onze 3 overlevers.
Op pad?
De keuze is daar blijven in hun “veilige” kamp of op pad gaan. We leren al snel dat in al die jaren, de gekte op de loer staat bij Malorie. Jaren overleeft ze en zorgt ze dat haar kinderen overleven. De gruwelijke gebeurtenissen van het eerste boek zijn niet verwerkt en komen steeds voorbij in haar hoofd. Er is ook geen tijd tot rustig zitten en verwerken in die wereld. Het is overleven en niks van gekte toelaten. Malorie heeft niemand waarmee ze kan praten of zorgen kan delen.
Verderop woont wel een kluizenaar waarmee ze eens in de zoveel jaar praat, maar ze hebben beiden nog nooit hun blinddoek afgedaan. Alle beslissingen neemt ze zelf en er hangen 3 levens vanaf. En dan komt daar die mokerslag, een keuze, wat eigenlijk geen keuze is. Waarin de Malorie van afgelopen jaren niet rationeel kan zijn maar waar haar gevoel het uitschreeuwt. Ze kan maar 1 keuze maken, maar of dat verstandig is?
Mijn ervaring met Malorie
Het boek begint echt heel spannend. Er is heel veel innerlijke dialoog van Malorie. Dit kan misschien irritant gevonden worden, dat had ik soms bij vlagen. En dan niet op een negatieve manier. Ik vind het juist wel heel passend bij haar, bij het verhaal en bij haar ervaringen. En bij hoe de wereld is. Juist vind ik het heel boeiend dat er niet alleen gekte ontstaat door de wezens te zien, maar dat de overlevers ook gekte op de loer hebben liggen. Het is echt belangrijk om te kunnen aanpassen, maar met al die gruwelijkheden is het leven erg hard geworden.
Ik vind Malorie een prachtig sterke vrouw. Ze is een overlever en doet alles voor haar kinderen. Door het verhaal heen heb ik bepaalde vermoedens die uitkomen. En 2/3 van het boek vind ik geweldig, bloedstollend spannend zelfs. En dan komt het laatste deel, en hierin ben ik teleurgesteld. Het lijkt wel alsof er opeens geen tijd meer was? Geen pagina’s meer? Of een compromis met Netflix? De keuzes die gemaakt zijn vind ik jammer en een aantal dingen snap ik niet. Misschien volgt er een deel 3? Ik vond het heerlijk lezen en 2/3 van het boek was geweldig. De laatste pagina’s worden misschien nog goed gemaakt in een vervolg.
Verwacht geen verklaringen en antwoorden. Het is echt het verhaal van Malorie in een wereld die bizar en gek is. Hoe overleefd ze, hoe laat ze haar kinderen overleven en hoe ga je om met gekte. Een spannend en goed vervolg, en het einde vergeet ik maar even. Let op, hier onder in de review ga ik dieper op het boek in met spoilers. Stop dus met lezen na de specificaties als je geen spoilers wilt.
Specificaties Malorie
Auteur: Josh Malerman | Uitgever: A.W. Bruna | Vertaald door Erik de Vries | 9789400513013 | November 2020 | 320 pagina’s | Meer informatie en verkoop bij je lokale boekhandel of klik hier
!!!Spoiler alert!!!
Alleen verder lezen als je het boek al hebt gelezen of je het echt niet gaat lezen. Ik hou het hier en daar nog ietwat vaag maar het geeft zeker bepaalde belangrijke gebeurtenissen uit het boek aan.
Gekte in Malorie
Ik wil het hebben over het laatste 1/3 deel van het boek… In het begin is het zo spannend. Al vind ik de autoscène een zwakke herhaling van de bootscène uit het eerste boek. Ik snap niet helemaal wat daar gebeurde, misschien is dat ook niet nodig. Maar dit was het eerste barstje uit mijn spannende bubbel. De op de loer liggende gekte van Malorie is soms irritant, maar niet storend. Het is logisch en menselijk. De angst die ze heeft naar haar oude demon Gary is heel erg levendig. En dat snap ik, de zolderscène staat me nog steeds erg helder voor de geest. Wat was dat heftig en indrukwekkend uit Bird box.
De puberende Tom die zich steeds meer tegen zijn moeder afzet is ook herkenbaar en lijkt me echt heel lastig in die wereld. Ik snap de keuze dan ook om op pad te gaan en te gaan zoeken naar de personen die misschien nog in leven zijn. Personen waar Malorie behoefte aan heeft. Het idee van een geblindeerde trein als vervoersmiddel is geweldig gevonden.
De reis erheen is weer zenuwslopend. Er vallen mij wat dingen op aan Olympia die later inderdaad als twist aan het licht komen. Dit is erg tof. Eenmaal in de trein wordt je gek van wat zou kunnen gebeuren. Dan is daar de ruzie tussen Malorie en Tom, en vanaf daar gaat het “mis” voor mij. Tom laat zich verleiden om mee te gaan met een bepaald iemand. Dat bepaalde iemand blijkt een oude bekende die Malorie van de trein gooit. Ze is opeens gescheiden van haar kinderen, midden op de treinrails zonder blinddoek!
Laatste deel
Wat mij betreft had de oude bekende een hersenspinsel mogen blijven. Dat zou veel spannender zijn geweest, op dat randje van menselijke gekte blijven balanceren. Maar hij is echt en doet wat ontboezemingen, maar wat nou echt zijn doel is, is onduidelijk voor mij. Ja er zit gekte in hem, zieke gekte. Maar hij praat en handelt en ja… Ik vond het allemaal tegenvallen. Ook vind ik de situatie met Dean, de eigenaar van de geblindeerde trein raar. Je leest dat hij in korte tijd gek is op Malorie. Maar als ze dan vervolgens verdwijnt, net zoals haar zoon, helpt hij Olympia niet echt. Wat er überhaupt gebeurd op de trein is me een raadsel. Dean had best meer rol nog kunnen krijgen.
De ontkoping vind echt plaats in 20 pagina’s. Zo lopen we langs de stapels lijken en opeens heeft Tom succes met een uitvinding, komt alles samen en ik wil het geeneens hebben over het afrekenen met oude bekenden. Van de heftige ruzies lijkt niks meer te vinden te zijn, van de ziekelijke gekte van de oude bekende is ook niks meer over? En waarom niet? Hij is al jaren aan het gluren en bespieden en plannen en nu opeens laat hij dat los? En Tom laat zijn moeder haar gang gaan, terwijl hij zo gek was op hem?
Compromis?
Ik heb een vermoeden dat er een soort van compromis is gesloten met Netflix. De verfilming was zo anders namelijk en in zijn nawoord heeft Josh het over een verhaallijn die in het eerste deel eruit was gehaald. En die hij terug had gewild maar wat niet is gebeurd. Ik snap sowieso niet waarom hij blij is met de film. De hele ziel is uit zijn boek weg, en Malorie op doek is niet de Malorie in mijn hoofd. Ook denk ik dat er nog een deel 3 gaat komen, althans dat hoop ik echt. En ik sta bij de release dag vooraan in de rij om een boek te bemachtigen en verder te gaan lezen.
