Mijn laatste leugen, een ingenieuze thriller van Sager
“Zo begint het. Als je wakker wordt, gluurt het zonlicht al vlak voor het raam door de bomen. Schemerig, zwak en grijs aan de randen. De prille dag die de huid van de nacht nog moet afschudden. Maar het is wel zo licht dat je je op de krakende matras omdraait naar de wand. Terwijl je je omdraait ben je een ogenblik gedesoriënteerd, weet je een fractie van een seconde niet waar je bent. Dat gebeurd soms na een diepe, droomloze slaap. Tijdens geheugenverlies. Je ziet de fijne nerven in de wand van grenen planken, ruikt de rook van het kampvuur in je haar en dan weet je precies waar je bent. Camp Nightingale.” En zo begint Mijn laatste leugen van Riley Sager.
Mijn laatste leugen
Toen
Het was de eerste zomer dat Emma van huis was. In Camp Nightingale maakte ze nieuwe vrienden. Ze had het naar haar zin. Ze leerde leugens vertellen. Toen verdwenen de drie meisjes met wie ze een huisje deelde spoorloos in het bos en bleef ze als enige achter.
Vijftien jaar later
Nu is Emma een gevierd kunstenaar, geplaagd door herinneringen aan die bewuste avond in het zomerkamp. Ze wordt door de kampleiding van Camp Nightingale gevraagd een zomercursus schilderen te geven. Omdat ze het verleden definitief wil verwerken besluit ze te gaan. Eenmaal aangekomen blijkt ze in hetzelfde huisje als toen te overnachten en het verandert opnieuw in een plaats delict.
Summer of Riley Sager
Deze zomer is het echt de zomer van Riley Sager voor mij. Het begon met zijn eerste boek De laatste meisjes. Ik moest even in zijn schrijfstijl komen, maar wauw wat een verhaal was dat. Laagjes, boeiende karakters, echte plottwists die als verrassing komen en een verhaal waarvan je niet weet waar het precies heen gaat. Een ijzersterk debuut onder een pseudoniem van Sager. Was dat een gelukstreffer? Nee! Mijn laatste leugen, zijn tweede boek, is misschien nog wel beter voor mij.
Tijdens Mijn laatste leugen had ik even wat leesvertraging. Te moe in de avonden en ik was veel overdag op pad. Dus mijn leestijd was steeds maar kort. Toch motiveer ik mezelf dan tot het lezen van minimaal 1 hoofdstuk. Die zijn niet lang in dit boek dus perfect voor nog één hoofdstuk, en nog één, en nog… Vaak werden het er dan toch iets meer. Een paar dagen lang zat de kampvibe in mijn hoofd. Het bracht me terug naar mijn eigen kampervaringen. Sager heeft een geweldige manier van een omgeving levend maken terwijl je leest. Ik was echt met Emma mee naar Camp Nightingale.
Verwijzingen en laagjes
Dit boek kan je in het genre-hokje stoppen van thriller en whodunnit. Maar ook in het hokje van, zoals ik het graag noem, what the f*** is er aan de handit. In Mijn laatste leugen gaat het verder dan een heldere zaak en wie de schuldige kan zijn. Het is ook een kwestie van wat is er nou aan de hand, en dat blijft tot de laatste bladzijde een verrassing. Ik ben echt wel doorgewinterd in boeken, films en tv-series binnen dit thema. Maar Sager weet mij weer te verrassen en zijn ontknopingen spannend en verrassend te houden. Zijn verwijzingen naar horror vind ik geniaal. Zo maakt hij een knipoog naar Camp Crystal Lake (Friday the 13th horror franchise), Sweeney Todd en gooit er een lekkere urban legend in. Zonder dit boek horror te maken, sijpelt wel de liefde voor dit genre hier en daar tussen de regels door.
En wat dacht je van de kampnaam? Camp Nightingale.. Does it ring a bell? Florence Nightingale (1820 – 1910) staat bekend als de grondlegster van de moderne verpleegkunde. ‘De vrouw met de lamp’ is naast haar meer bekende verpleegwerk ook zeer belangrijk geweest als sociaal hervormer. Dankzij haar inzet voor gezondheidszorg, onderwijs en inkomenszekerheid met haar Nightingale power, zijn er vele veranderingen gekomen. Zoek haar maar eens op, deze sterke vrouw is inspirerend! Op 12 mei is de jaarlijkse wereldwijde dag van de zorg, en dat is haar geboortedatum. Deze naam is niet voor niks gekozen door Sager (is mijn gedachte), want in Mijn laatste leugen staat verzorging en mentale gezondheid ook vrij prominent op het themamenu.
Thema’s
Deze razendspannende thriller bevat weer diverse en boeiende thema’s. Gezondheid, zowel lichamelijk als mentaal is een belangrijk onderdeel. En natuurlijk de overlap die er is. Als je mentaal struggles hebt voel je dit lichamelijk en vice versa. Emma is een sterk hoofdpersoon met zo haar demonen. In hoeverre die er al waren of zijn gekomen door de gebeurtenis tijdens haar eerste kamp als kind, dat moet je maar ervaren en zelf oordelen door te lezen. Maar Sager stopt veel meer in het verhaal wat binnen die gezondheidsthema’s past. Maar daar kan ik niks over zeggen, dit is spoilervrij!
Ook zaken zoals familie, ontwrichting binnen sociale contacten, vriendschap, liefde, opgroeien / coming of age, gezien worden, jezelf zijn, peer pressure, erbij horen, verlies en rouw zitten geweldig op diverse manieren verweven in Mijn laatste leugen. En tot mijn verrassing ook kunst! Emma is een kunstenares maar Sager geeft ook hier en daar leuke kunstverwijzingen zoals naar Pollock. Maar stripboeken en de lifestyle of the rich and famous passeren de revue. Een zeer aangename en diverse mix weet Sager te vormen tot een ingenieuze thriller.
3 juli,
Grappig feitje: in de negentiende eeuw konden vrouwen om de volgende redenen naar een gesticht worden gestuurd:
– Hysterie
– Immoreel gedrag
– Jaloezie
– Masturbatie
– Tegen het hoofd geschopt door een paard
– Egotisme
– Nymfomanie
– Slecht gezelschap
– Het lezen van romans (!)
Behalve degene die door een paard werden geschopt, zou iedere vrouw die ik ooit heb ontmoet in die tijd dus krankzinnig verklaard kunnen worden. Precies zoals mannen het graag willen.Uit het dagboek van Vivian
Alle boeken Riley Sager
Riley Sager is een pseudoniem van Todd Ritter, die ook onder zijn eigen naam boeken schrijft. Daarnaast publiceert hij werk onder het pseudoniem Alan Finn. Ritter/Sager/Finn woont in Pennsylvania en werkt als schrijver, redacteur en grafisch ontwerper. De laatste meisjes was een overdonderend succes. Hieronder de boeken die van Sager uitgekomen zijn.
- De laatste meisjes / Final girls (2018)
- Mijn laatste leugen / The last time I lied (2018)
- Sluit alle deuren / Lock every door (2020)
- Voor het donker thuis – Home before dark (2021)
- Overleef de nacht / Survive the night (2022)
Mijn laatste leugen smaakt naar veel meer
Wat heb ik genoten van deze ingenieuze thriller. Sager speelt net zo met de tijd als in De laatste meisjes. Je leest in het nu en wat er gebeurd. En je leest in het verleden en werkt toe naar de apotheose van wat er toen is gebeurd. Als verleden en heden samenvallen volgt er een ontknoping die ik niet had zien aankomen. De laatste bladzijdes laten mij meermaals wauw zeggen, en ook een wow. Ik was zelf ook echt op het kamp, ik kon de houtrot en kampvuurrook in mijn neus voelen kruipen. Emma is wederom weer een boeiend en sterk personage. Niet standaard sterk, nee ze heeft echt wel haar issues en moeilijkheden. Maar dat maakt haar zo boeiend en realistisch. En ook de andere karakters hebben allemaal iets herkenbaars én unieks. Mijn laatste leugen is zeker niet mijn laatste Sager boek.
De volgende drie boeken liggen al klaar, kom maar op Sager. Ik heb zin in meer van jouw boeken!
Specificaties Mijn laatste leugen
Auteur: Riley Sager | Vertaling door Roelof Posthuma | Uitgever: Ambo anthos | November 2018 | 9789026341861 | 415 pagina’s | Meer informatie bij je lokale boekhandel of klik hier
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur basisschool boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful moord mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
