Muchteld en de Sanggrant – een boek vol muggenavontuur
Bij het maken van de blog over de Hotze de Roos prijs kwam ik aanraking met Muchteld en de Sanggrant. Ik werd nieuwsgierig, dus ben ik het gauw gaan lezen. Na het lezen van dit boek kan ik niet meer normaal naar een mug en een spin kijken. Hele verhalen maak ik er nu bij, alsof zij ons leven bekijken en bespreken met hun vrienden in de donkere hoekjes van ons huis. Want de gekste dingen maakt de muggenfamilie Stekeling mee in het Oude Huis.
Muchteld en de Sanggrant
Na een ruzie met haar ouders ontvlucht Muchteld Stekeling het statige Oude Huis. Ze komt terecht in een hachelijk avontuur met een fanfare, een fontein en de brutale mot Motsart. Diep in de nacht keer ze terug in de Keizerlaan en ontmoet de Sanggrant. Dit is een vreemde man die in de kelders van het Oude Huis blijkt te wonen. Hij beweert bij hoog en laag géén vampier te zijn. Hij trekt haar mee in zijn eeuwenoude leven in.
Als het Oude Huis in gevaar komt door het verleden van de Sanggrant, moeten ze hun krachten bundelen om het tij te keren. Dan blijken een mug en een Sanggrant heel anders over het leven te denken. Kunnen ze ondanks hun verschillen toch samen de vijand verslaan en het Oude Huis redden?
De auteur, Caro Hegt, reisde met haar gezin over de hele wereld. Ze vertelde haar kinderen verhalen als ze moesten wachten op vliegvelden of treinstations. Als ze uren in een auto door een vreemd land reden, of als ze op plekken logeerden zonder internet en elektriciteit. Nu ze weer in Nederland woont schrijft ze die verhalen op. In dit boek vind je zo’n verhaal.
Geniale namen
Ik heb tijdens het lezen van Muchteld en de Sanggrant echt zoveel lol gehad om de namen die Caro Hegt heeft verzonnen voor haar personages. Diedeprick, familie Stekeling, Motsart, geniaal bedacht! Dit maakt dat ik direct al sympathie had voor het verhaal. Het gekozen perspectief, die van de mug in huis, vind ik erg leuk bedacht. Er ontstaat op die manier veel creativiteit, omdat je als auteur kunt kiezen hoeveel die mug meeneemt van de menselijke ontwikkeling in het huis. Zo kent Diedeprick allerlei feitjes die hij op tv heeft gezien en volgen Muchteld en Diedeprick ook lessen in het huis.
De behoefte van Muchteld om de wereld te ontdekken, maar tegelijkertijd het schuldgevoel dat zij heeft na het overlijden van haar muggenzusje Kriebelien, maken dat er menselijke trekken aan de muggen worden toegewezen. Dit maakt het voor kinderen herkenbaar en tegelijk heerlijk fantasierijk. Ik heb ook echt moet lachen om de overwegingen die Muchteld heeft waar ‘ze gaat eten’. Kiest ze de tweeling vannacht? Of toch meneer Dweiling met dat lekkere bloed?
Muchteld en de Sanggrant gaat lekker van start
Ik begon zeer enthousiast in Muchteld en de Sanggrant, ik zat er meteen lekker in. Het begin van het verhaal is vlot geschreven en er ontstond direct een filmpje in mijn hoofd van het verhaal. Als dat gebeurt is dat een goed teken. Ik kan mij dan direct een voorstelling maken van de personages en de gebeurtenissen. Bij het ontmoeten van de Sanggrant raakte ik iets in verwarring. Op de een of andere manier vond ik de personages die erbij kwamen, ook de twee bezoekers, wat rommelig geïntroduceerd en liep ik een beetje vast in het lezen. Het voordeel van recensieexemplaren is dan weer dat je ze ook door gaat lezen, omdat je een onderbouwd verhaal wilt schrijven.
Ik ben heel blij dat ik door ben gaan lezen. Want toen de Sanggrant eenmaal goed geïntroduceerd was en meer ‘body’ kreeg in het verhaal, pakte ik de leesflow weer op. Het lukte mij toen weer om het filmpje af te spelen in mijn hoofd en ik had ook weer zin om verder te lezen. Dus, mocht je Muchteld en de Sanggrant gaan lezen, laat je niet ontmoedigen door een klein dipje (als je die al hebt), het is echt een heel leuk verhaal!
Tekenstijl
De illustraties in Muchteld en de Sanggrant zijn gemaakt door Taylor Stone. Ik moest hier wat aan wennen, want er is sprake van een heel specifieke tekenstijl. Toch kan ik ze absoluut waarderen. De illustraties zijn in grijstinten en laten ook veel ruimte om zelf in te vullen. Dit vind ik in dit fantasierijke verhaal erg leuk, omdat je dicht bij je eigen voorstelling kunt blijven.
Voor wie is Muchteld en de Sanggrant geschikt?
Muchteld en de Sanggrant is geschreven voor kinderen van 8 tot 12 jaar. Dat lijkt mij een kloppende indicatie. In het begin vond ik het wat kinderachtig ogen voor deze leeftijdscategorie, maar gedurende het verhaal begrijp ik absoluut dat het voor deze doelgroep is gemaakt. Het taalgebruik is passend, waarbij de Sanggrant best ingewikkelde woorden gebruikt als ‘nochtans’ en ‘foerageren’. De context van de zin maakt meestal wel duidelijk wat het betekent.
Muchteld en de Sanggrant is geen boek waar ik over 10 jaar nog van na kan vertellen hoe het ging, maar ik begrijp wel dat het genomineerd is voor de Hotze de Roos prijs, de prijs voor het beste kinderboekendebuut. Qua taal is het afwisselend en rijk, het verhaal zorgt voor een fijne leesflow en de illustraties zijn onderscheidend.
Specificaties Muchteld en de Sanggrant
Auteur: Caro Hegt | Illustraties: Taylor Stone | Uitgever: Sam Northerlake | augustus 2022 | 150 pagina’s | 9789464494228 | meer informatie bij je lokale boekhandel of klik hier
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur basisschool boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful moord mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
- Karel viert Kerstmis – een prentenboek voor peuters - 11/11/2024
- Dit is Vos – een geweldig AVI-groeiboek - 03/10/2024
- Zuid-moeders hebben geen geheimen – een tweede roman - 01/10/2024