Nog 27 dagen leven – Maren Stoffels, een prachtige indringende jeugdroman
Nog 27 dagen leven is een boek wat al een tijdje klaar lag om te lezen. Het onderwerp is zwaar, een afscheid van een zieke vriendin. De laatste dagen van haar leven. Een onderwerp wat ik niet per se opzoek in boeken. Liever laat ik me op andere manieren raken door woorden. Maar toch was ik heel benieuwd naar Maren Stoffels haar verhaal, het is namelijk een persoonlijk verhaal. Geïnspireerd op haar vriendin Laura die 27 dagen na haar eerste longbloeding overleed een paar jaar geleden.
Nog 27 dagen leven samenvatting
Lissa ligt op sterven. De artsen hebben haar opgegeven. Maar vanuit haar bed heeft Lissa perfect uitzicht op de straat. Al snel bedenkt ze dat ze nog iets wil doen. Iets van betekenis. Iets groots. Ook al komt haar einde steeds dichterbij. Maren Stoffels schreef in 27 dagen, het aantal dagen dat haar beste vriendin nog had nadat ze door de artsen was opgegeven, een boek dat onder je huid en in je hoofd en hart gaat zitten.
Nog 27 dagen leven komt in een prachtige, gebonden uitgave met kleur op snee. Met een rijk versierd binnenwerk en dubbele omslag. Achter het stofomslag zit een extra omslagplaat. Het artwork is gemaakt door tattoo artist Amy Kuijpers.
Maren Stoffels (13 januari 1988, Amsterdam) groeide op in haar geboortestad bij haar ouders en oudere broer Wadse. Zodra Maren kon schrijven deed ze het. Op haar negende maakte ze haar eerste boek, over een eskimootje dat zijn vader zoekt. Via auteur Hans Kuyper zocht ze contact met uitgeverij Leopold. Die publiceerde in 2005 haar eerste boek Dreadlocks & Lippenstift*. Tijdens de schoolbezoeken die ze doet via stichting SSS merkt ze dat de lezers haar boeken vooral leuk vinden omdat ze er zoveel in herkennen. De thema’s in haar boeken zijn o.a. anorexia, gepest worden, homoseksualiteit, verliefdheid, jezelf durven zijn en vriendschap.
Prachtige jeugdroman
Ik ben echt even een paar dagen stil geweest na het lezen van Nog 27 dagen leven. Dit boek liet me zoveel voelen. En zoals ik in mijn introductie al aangaf, kies ik bijna nooit voor boeken die me op deze manier laten voelen. Want dat doet pijn. Maar deze pijn is wel goed om soms weer te voelen. Daarmee herinner ik de personen die in mijn hart verstopt zitten en komen ze weer even tot leven. In dit boek deelt Stoffels een prachtig verhaal wat is ontstaan uit haar eigen ervaring. Haar vriendin Laura overleed een paar jaar terug. Precies 27 dagen na haar eerste longbloeding. En dit verhaal is een eerbetoon, het is dus niet precies het verhaal maar geïnspireerd tot.
Nog 27 dagen leven heeft Stoffels dan ook precies in zeventwintig dagen geschreven. Alles aan het verhaal ademt emotie, warmte en oprechte liefde. Het design aan de binnen- en buitenkant is prachtig aanvullend en geeft de woorden precies de juiste sierlijkheid mee. En misschien gek om te zeggen, maar het verhaal is niet heel erg donker. Het is juist heel hoopvol, met prachtige karakters die in mijn hart zijn gaan zitten. Het toont de kracht die voorkomt uit de donkerste krochten die we als mensen meemaken. Misschien komt het juist daardoor nog meer binnen. Want als we bepaalde dingen accepteren ontstaat er ruimte voor iets wat zo puur en breekbaar is, maar zo kostbaar.
De keuze voor euthanasie
Ik kan als voorbeeld geven het stukje euthanasie bij jongeren in Nog 27 dagen leven. Lissa is zo ziek dat ze haar eigen dood wil bepalen. Iets wat gelukkig kan in Nederland. Ik heb dit zelf van heel dichtbij meegemaakt. Op 30-03-2022 heeft een vriendin gekozen voor haar rustdag, zoals ze dit zelf noemde. We hadden elkaar ontmoet tijdens onze volwassen opleiding en er was direct een klik. Na de opleiding is het contact verwaterd, het ging niet zo goed met haar. Ze sloot zich bewust af en daar was de ruimte voor in onze vriendschap. Tot daar een bericht kwam dat ze afscheid van ons en de wereld ging nemen. Haar laatste 14 dagen heb ik weer heel intensief contact gehad. En in dat stuk herken ik heel veel van Lissa en Ellen, die elkaar ook in het laatste stuk van Lissa haar leven elkaar pas leren kennen.
We hebben zulke bijzondere gesprekken gehad, gelachen, gehuild en alles extra intens beleefd. Met als groot verschil dat ik wist dat de ‘rustdag’ van mijn vriendin eraan zat te komen. Ellen weet dit niet in Nog 27 dagen leven. Ik herken de vriendinnen die allemaal langzaam aan wegvallen en het gesprek niet meer met haar aangaan. Ik herken heel erg het verdriet van anderen die ze heel bewust meemaakte. Haar ouders kregen bijvoorbeeld al allemaal rouwkaarten terwijl ze zelf maar 1 afscheidskaartje had gehad. We hebben samen geluisterd naar de muziek van haar crematie en deze uitgezocht. En ze heeft zelf alles geregeld van haar afscheid en crematie.
Pijn beleven
Aan de andere kant was ik ook bij de euthanasie van mijn opa. Ik lag naast hem in bed, hield zijn hand vast en was bij hem in zijn laatste momenten van leven. Een fijn leven wat helaas eindigde in een lang ziektebed door kanker. Het afscheid was om die reden bitterzoet, hij wilde zo graag rust en geen pijn meer. Dus we waren blij voor hem, maar dat maakte het gemis niet minder.
Jullie mogen best eerlijk weten, het verhaal van Maren Stoffels bracht alles weer keihard terug en ik heb gehuild zoals ik lang niet heb gedaan. Nog 27 dagen leven is zo realistisch, menselijk, puur en indringend. Wat een prachtige woorden heeft Stoffels gevonden. Het brengt weggestopte pijn keihard terug zonder dat ik dit erg vind. De dagen na het lezen van dit boek en nadat het verdriet en de pijn gezakt was, dacht ik weer aan alle mooie dingen die het ook gebracht heeft. En daar ben ik Stoffels dankbaar voor. Het is geen pijn die ik graag opzoek. Maar het is wel nodig soms om geliefde mensen weer even levend te maken en om ruimte te maken voor de mooie herinneringen.
Leven en dood
Als de dood zo in je nek hijgt, dan is het leven iets waar je je aan vast wilt klampen. En voor beide is plek in Nog 27 dagen leven. De kern is de zieke Lissa en haar dood. Maar tegelijk is daar haar familie. Haar ontzettend lieve broer Mio en haar ouders. En dan loopt Ellen opeens langs het raam, het venster waardoor Lissa haar favoriete stad nog zo goed kan beleven vanuit bed.
Ellen is een meisje die het liefste verdwijnt in de omgeving. Ze heeft een grote wijnvlek in haar gezicht. En zoals het in onze maatschappij gaat, wordt ze hier elke seconde van de dag aan herinnert door anderen. Met haar hoofd diep in haar sjaal, ja het is echt te warm voor een sjaal, en blik naar de grond valt het glimmende muntje daar extra op. Een muntje dat Lissa uit haar raam heeft gegooid want ze heeft een project voor ogen.
En dat is de start van een bijzondere vriendschap en een twist voor beide in hun leven die meer stof doet opwaaien dan een goede storm in de Sahara. Een verhaal vol avontuur, verlies, gewin, liefde, overwinningen en boven alles ‘intens het leven beleven’ volgt. Maren Stoffels heeft haar verhaal echt ingenieus verweven met alles wat het rijk is. Nergens staat het verhaal stil, dat je de afloop weet heeft geen enkel moment een plek gehad in mijn gedachten. Ik geniet erg ook van Xavi en zijn opa en het verhaal met Joke. Maar de zwerver wil ik zeker ook benoemen. Misschien een kleine rol, maar dit soort dingen maakt het verhaal zo raak en menselijk.
Mijn broer vertelt en vertelt en vertelt. Hij haalt de Dood uit de kamer en zet hem op de gang, als een kleuter die straf heeft. Ik vind dat iedereen op zijn sterfbed een Mio verdient.
Blz 27
Amsterdam
Maren Stoffels is opgegroeid in Amsterdam, en ook de stad heeft een belangrijke rol in dit verhaal. Vanuit een liefde voor de stad, maar ook vanuit de andere kant. Lissa houdt van haar stad, Ellen haat het. En toch voedt de stad hun verhaal zoals geen enkele andere stad zou kunnen doen. De locatie is echt heel sterk meegenomen in alle laagjes die deze jeugdroman rijk is.
Recensie Nog 27 dagen leven
Ik vind het moeilijker dan ooit om de juiste woorden te vinden voor Nog 27 dagen leven. Ik ken Stoffels van haar spannende jeugdthrillers die zeker ook wel gelaagd zijn. Maar dit boek is wat mij betreft echt next level. Toch is het wel appels met peren vergelijken. En het ene boek hoeft een ander helemaal niet slechter of beter te maken.
Nog 27 dagen leven is zo grandioos goed geschreven. Ik ben erin begonnen en heb het in 1 adem uitgelezen. Ik werd zo in Stoffels haar verhaal opgenomen en voelde me onderdeel van hetgeen ze wil delen. Er is alle ruimte voor haar karakters, haar verhaal. Maar tegelijk ook alle ruimte voor mijn eigen emoties, herinneringen en gevoelens. Er is zoveel liefde en warmte dat ik het niet erg vind dat dit boek me zo intens en diep in mijn hart weet te raken.
Ik zie dat pap in duizend onzichtbare stukjes breekt. Het liefst had ik hem ter plekke ingerold in bubbeltjesplastic. Heel veel lagen. Voor de zekerheid.
Blz 159
Prachtig eerbetoon
Het onderwerp euthanasie heb ik niet eerder zo eerlijk, puur en herkenbaar gelezen. En ik vind het goed dat dit in zo’n mooi verhaal zit. Mensen zijn vaak snel geneigd om meteen 1 bepaalde gedachte erbij te hebben. Maar er komt zoveel meer bij kijken. Tevens de kracht van wederzijdse liefde, pure vriendschap en warme familie is zo prachtig in alle aspecten die het rijk is in dit verhaal naar voren gebracht. Nog 27 dagen leven is een mooi eerbetoon wat gewoon klopt in elk opzicht.
Ik lees om aan dit soort angsten, trauma’s, pijnen en intense emoties te ontsnappen. Want die doen simpelweg pijn. Zoveel pijn dat ademen niet meer gaat, een brok in je keel voelt als een bakstenen wolkenkrabber en de knoop in mijn maag gelegd is door een overijverige padvinder. Maar toch is het ook goed om soms wel die pijn toe te laten, te voelen en het dus niet uit de weg te gaan. Dit om te verwerken, te herinneren en om te delen. Maren deelt haar verhaal op zo’n pure en bijzondere manier. Ik ben van al haar karakters gaan houden en het geeft hoop en kracht. Kracht wordt vaak gevonden op onverwachte plekken en waar het een stopt, maakt het weer ruimte voor iets anders.
Dankjewel Maren voor het delen van jouw verhaal. Ik heb alle karakters in mijn hart gesloten. En bedankt dat ik de mooie dingen weer herinner van de mensen die ik ben verloren. Soms moet je nou eenmaal door de pijn heen om weer ruimte te maken voor de andere warme herinneringen.
- Leestip: Bestemming onbekend
- Ook van Maren Stoffels: Doolhof Game, een zenuwslopende jeugdthriller
- En deze: Een levensgevaarlijk plan – een nieuw deel van de Wisselaar
- Leestip: Lampje
- Leestip: Wanneer bloemen verwelken
Specificaties Nog 27 dagen leven
Auteur: Maren Stoffels | Uitgever: Leopold | Oktober 2024 | 224 pagina’s | 9789025887971 | Meer informatie bij je lokale boekhandel, bezoek de website van uitgeverij Leopold, klik hier voor bol of kijk bij bruna.nl
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur basisschool boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful moord mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
