Noorderlicht, een bijzonder boek van Anna van Praag
Het noorderlicht heeft iets magisch voor mij. Die kleuren en het natuurfenomeen lijken me prachtig om in het echt te mogen aanschouwen. In een tof ijshotel of buiten bij een warm vuurtje, dik ingepakt in de sneeuw. Dit is nog een droom die ik ooit hoop te laten uitkomen. Het boek Noorderlicht heeft dan ook de titel mee wat mij betreft. Buiten de titel wordt ook dezelfde droom gedeeld in het boek. Dromen zijn er om na te streven, alleen wat als het toch anders loopt of een gedeelde droom anders blijkt te zijn?
Noorderlicht
Sjoerd heeft een geweldig idee, een week naar een eiland. Het eiland waar hij en Marente verliefd zijn geworden toen ze vastzaten door de zee in een drenkelingenhuisje. Dat zijn de ouders van Ive, en ze heeft alles behalve zin om naar zo’n saai en regenachtig eiland op vakantie te gaan. Onderweg naar het eiland is er dat ongeluk. In een zee van glitters staat daar opeens Evi. De vakantie kan doorgaan maar sinds het ongeluk heeft Ive vreemde dagdromen en een bonzend hoofd. Op het eiland wordt duidelijk dat iedereen druk met zichzelf bezig is, terwijl het eigenlijk bedoeld was om samen te komen. Een verhaal over weglopen en terugkomen, loslaten en vasthouden en licht en donker.
Weglopen en terugkomen
Toen ik net het boek Noorderlicht uit had was mijn eerste impuls weglopen. Ik had een onbevredigd gevoel en een wat wrange nasmaak. Ik had wat meer een thriller verwacht met misschien wel bovennatuurlijke elementen. Mijn fout misschien want ik lees tegenwoordig minimaal de omslag. Zo blijven boeken mij verrassen. En zo ook dit boek. Ik ben toch teruggekomen naar mijn leeservaring want waarom voelde ik mij zo? En waar gaat het verhaal nou echt over? Ik begin me te beseffen dat het een ontzettend gelaagd boek is. En dat betekend dat er voor iedereen wel één of meerdere laagjes passend kunnen zijn.
In Noorderlicht beginnen we met Ive en Sjoerd samen. Marente is er nog niet bij, omdat ze echt moest werken. Deze vakantie zou om het gezin draaien dus vreemd is het ergens wel dat ze er niet bij is. Of loopt ze ergens voor weg? Ive weet wel waarom haar moeder er niet bij is nu en waarom haar moeder wel naar het suffe eiland toekomt. De gezellige sfeer in de auto slaat om als er een ruzie ontstaat tussen Ive en haar vader. Er zijn teveel onuitgesproken dingen, gevoelens en frustraties. Nog voordat er iets opgelost kan worden is er het ongeluk. In een zee van glitters komt de gewonde Ive, Evi tegen. Een personage wat blijft terugkomen in het verhaal.
Vasthouden en loslaten
Wanneer hou je vast en wanneer laat je elkaar los? Wat als jij krampachtig vasthoudt en de ander keihard vecht om los te laten? Dan ontstaat er veel frustratie en botsing. In Noorderlicht voel ik deze frustratie heel duidelijk. Sjoerd, Marente en Ive zijn alle drie in een soort van ingewikkelde dans terecht gekomen van vasthouden en loslaten. Weglopen en terugkomen. Moet je weglopen om het te kunnen loslaten? Of kom je terug om het vast te houden? In het verhaal is heel voelbaar hoe een ieder in gevecht is met het donker en licht. Alle drie hebben ze een gedeelde droom over het noorderlicht maar wat als die droom opeens in rook op gaat? Of als de visie van iemand opeens veranderd? En hoever laat je het licht of donker toe, waar ligt de grens?
En dan zijn er nog de vage dagdromen van Ive. Dat helpt ook echt niet mee. Evi haar nieuwe vriendin daagt haar uit voor spelletjes truth or dare. Spelletjes waar haar ouders niet zo op zitten te wachten. Dan is er nog Uniheks Maud met haar slangenharen en vreemde visser Stanley die overal en nergens opduikt. In Noorderlicht zijn zoals gezegd genoeg laagjes te vinden en tegelijk rolt het verhaal ook lekker door en blijft het de aandacht vasthouden.
Anna van Praag
Noorderlicht is voor mij een eerste kennismaking met Anna van Praag. Ze is naast schrijver ook wereldreiziger. Ze maakte naam met haar detectiveserie over Isabel Snoek, en haar jeugdroman ‘Nooit meer lief’. Daarnaast publiceerde ze vele kinder- en jeugdboeken. Lees meer op haar website van Anna van Praag.
Leeservaring
Ik heb het boek echt even moeten laten bezinken. De basis is een goedlopend verhaal wat blijft verwonderen en waarvan de koers niet helemaal duidelijk is. De personages en omgeving is heel beeldend omschrijven zonder ellenlange lappen tekst. Het verhaal is zich gaan ontwikkelen in mijn hoofd. Er is namelijk het verhaal van Ive. Opgroeien, verandering, loslaten en jezelf leren kennen zijn thema’s die voor haar veel spreken. En dan heb je nog de verhalen van Sjoerd en Marente. Daarin zit eigenlijk een verdrietig liefdesverhaal wat denk ik voor vele volwassenen herkenbaar is. Dat je elkaar kwijtraakt, ondanks alle liefde. Opgeslokt wordt door verwachtingen en het leven en daarbij jezelf vergeet. En als je jezelf vergeet dan raak je ook geluk en blijdschap kwijt en hoe kan je dan van anderen houden?
Het begint met Sjoerd en Ive en een gedeelde droom, en we eindigen Noorderlicht met Ive en Marente en een gedeelde droom in net zoveel scherven als dat de autoruit was na het ongeluk. Tegelijk leren we over ‘pantha rei’, alles beweegt. En beweging is noodzakelijk voor groei en geluk. En daarvoor moet je soms nou eenmaal loslaten, zodat je het daarna weer kan vasthouden. Soms is verandering een doorn in het oog, of beter gezegd een glassplinter in het oog. Maar samen moet je blijven communiceren, en soms loslaten van wat er is. Zo kunnen de tranen komen die de doorn laten wegspoelen. Het boek heeft me geraakt en aan het denken gezet. Mooi als een schrijver dat kan doen.
Specificaties Noorderlicht
Auteur: Anna van Praag | Uitgever: Lemniscaat | 216 pagina’s | 9789047712534 | Januari 2021 | Vanaf 13+ | Meer informatie van je bij je lokale boekhandel of klik hier
