Pippi en de dansende kerstboom, een feestelijk avontuur
Met de kerst zijn drie kinderen helemaal alleen. En ze zitten ook zonder cadeautjes en lekker eten. Ze hebben zelfs geen kerstboom. Verdrietig zitten de drie in de keuken wanneer ze een heel raar geluid op de trap horen… Het is Pippi! Op haar paard! Mét een kerstboom op haar hoofd! Ondanks alles krijg je door het lezen van het vrolijke Pippi en de dansende kerstboom gelijk zin in de Kerst.
De ontdekking van Pippi en de dansende kerstboom
De schrijverscarrière van Astrid Lindgren begon eigenlijk op de dag dat haar dochtertje Karin om een verhaal vroeg. Ze kreeg een verhaal over Pippi Langkous. Daarna schreef Astrid meer dan twintig boeken die over de hele wereld gelezen en herlezen worden. Voor haar werk kreeg ze talloze bekroningen. In Nederland won ze drie keer een Zilveren Griffel. Namelijk voor Lotta uit de Kabaalstraat, De gebroeders Leeuwenhart en Ronja de roversdochter. En in 2002 werd er zelfs een internationale kinderboekenprijs naar haar genoemd: de Astrid Lindgren memorial Award! Deze bekroning is in de kinderboekenwereld de grootste prijs.
Pippi en de dansende kerstboom werd pas na de dood van Astrid Lindgren ontdekt, ergens in een bibliotheek in Stockholm. Annet Schaap tekende de warme en humoristische tekeningen erbij. Mijn zoontje en ik ontdekten het boek in de zak van Sinterklaas. En door mijn enthousiaste reactie, wilde mijn zoontje van bijna 4 jaar het meteen voorgelezen hebben.
Toen Pippi en de dansende kerstboom tevoorschijn kwam achter het toepasselijke cadeaupapier met de witte schimmel erop, keek mijn zoontje me vragend aan. “Je weet toch wel wie Pippi Langkous is? Dat is mama’s jeugdheldin. Ze woont als kind hélemaal alleen in een groot huis met een aapje en een paard en ze doet alléén maar leuke dingen.” Ik sloeg het boek open en las grappig genoeg op de eerste bladzijde ongeveer deze zelfde zinnen voor.
Wat doet Pippi met de Kerst?
Het verhaal gaat op de volgende pagina verder met: “Nu zal ik je vertellen wat Pippi een keer gedaan heeft.” En alsof het mijn eigen herinneringen zijn, luistert mijn zoontje geboeid naar het verhaal. Het begon best verdrietig met de drie kinderen van de familie Larsson die huilden omdat hun moeder in het ziekenhuis lag en hun vader voor zijn werk op zee was. Pelle, Bosse en Inga schrokken op door een raar lawaai op de trap. Het was Pippi en de dansende kerstboom. Althans, het lawaai kwam van Pippi haar paard. Pippi zat op zijn rug met op haar hoofd een kerstboom, met brandende lampjes erin en vlaggetjes en lekkers. Meneer Nilsson (het aapje) hield de deur voor ze open.
Pippi vroeg zich af – en ik hoor het haar zo zeggen zoals ik me de filmpjes van vroeger op tv herinner – wat ze daar stonden te kijken! Of ze nog nooit eerder een kerstboom hadden gezien!? Haha. En daarna kon het feest beginnen. Pippi haalde cadeautjes uit de zak die ze bij zich had. Maar eerst moet er gedanst worden. Mét de kerstboom en dus niet eróm. Want Pippi vond dat kerstbomen ook wel eens lol mogen hebben en vandaar dat deze kerstboom een dansende werd. Zoiets kan alleen Pippi bedenken volgens mij. De kerstboom én ook Pelle, Bosse en Inga hebben nog nooit eerder zo’n vrolijk kerstfeest gehad. En dankzij dit verhaal hebben mijn zoontje en ik er gelijk ook helemaal zin in!
Specificaties Pippi en de dansende kerstboom:
Auteur: Astrid Lindgren | Illustraties: Annet Schaap | Uitgever: Ploegsma | 9789021618562 | oktober 2004 | 26 pagina’s | Meer informatie vind je hier
- Ik ben genoeg. Over mogen zijn wie je bent - 03/06/2021
- Een vriend wat is dat? Boek met zes mooie voorleesverhalen - 28/05/2021
- Alles wat ik vinden wil, een roman van Nicole Deese - 25/05/2021