Reistijd bedtijd ijstijd, een poging de tijd te grijpen

Heb je even tijd voor deze review? Marjolijn van Heemstra gaat in deze dichtbundel op zoek naar wat ons steeds ontglipt. Ze probeert de tijd te (be)grijpen. Van Heemstra (1981) is theatermaker, dichter en schrijver. Haar laatste roman En we noemen hem is bekroond met de BNG Bank Literatuurprijs en heeft op de shortlist gestaan van de Libris Literatuur Prijs. Reistijd bedtijd ijstijd is haar eerste dichtbundel, uitgegeven door Das Mag.

Op haar tenen gluurt ze, over de kromming van de tijd, kijkt een nieuwe eeuw in het gezicht.

Gedichten schrijven en lezen

Toen ik vol in de pubertijd was schreef ik in mijn dagboek veel gedichten, noem het maar hartenkreten met veel eindrijm. Pas later ging ik gedichten van anderen lezen en ontwikkelde ik zelf mijn taalgevoel. Door veel te lezen en schrijven leer je gedichten beter te begrijpen. Losstaande gedichten vind ik soms wat moeilijker te snappen. Maar qua poëzie is er voor iedereen wel wat wils gelukkig.

Het leuke is ook dat je op verschillende manieren gedichten kan lezen. Hardop of in je hoofd. Alleen of voordragen voor iemand. Meerdere keren lezen of maar één keer. Met je hoofd of je hart of afgewisseld. En je kan kijken of een gedicht herkenbaar is, of leerzaam. En krijg je er beelden bij of blijft het bij de woorden? Zo kan ieder gedicht een klein avontuur zijn. De gedichten in Reistijd bedtijd ijstijd zijn zeker weten avontuurlijk.

De eerst nacht samen polste hij me met barnstenen ogen, een oeroud insect spartelde in mijn borst, versteende.

Uit Pluim

Reistijd bedtijd ijstijd zet je aan het denken

Ik hou van gedichten met mooie beelden, bijzondere taal en diepgang. Ik haal minder plezier uit clichés en te zoete gedichten. En die komen veel voorbij, onder andere op social media. Maar poëzie moet ook niet te ingewikkeld zijn waardoor het totaal ongrijpbaar is. Gelukkig weet Reistijd bedtijd ijstijd mij wel te bereiken. De gedichten zijn mooi, leuk en interessant.

Er is ook veel verschil tussen de gedichten. Zo bevatten sommige gedichten heel veel beelden en zijn andere gedichten wat rustiger qua beeld. En sommige gedichten zijn wat moeilijker te begrijpen en bij anderen is het snel helder wat er bedoeld lijkt te worden. Maar dat is voor iedere lezer ook persoonlijk natuurlijk. Herkenning kan je nu eenmaal sneller raker. Maar iets niet herkennen kan je weer doen verbazen en je aan het denken zetten. Bovenal hebben de gedichten een lichte en positieve toon, terwijl de thema’s niet altijd licht zijn. Een leuke combinatie. De gebruikte rijm is precies goed, aanwezig maar niet te ver gezocht.

Hoe een moeder gaat lijken op haar kind, in een kring kleuters zichzelf in alle ogen terugvindt.

Mooie binnenrijm en alliteratie

Neem de tijd voor deze bundel

Het overkoepelende thema in Reistijd bedtijd ijstijd is tijd, zoals de titel al zegt. Het thema heeft me echt weten te raken. Ik ben gelijk een ander boek Van Heemstra gaan luisteren, namelijk In lichtjaren heeft niemand haast. Ook daar komt het thema tijd terug, maar vooral gaat het over de ruimte. Maar goed, dat hang ook weer samen. Ik kende Van Heemstra nog niet, maar ben blij dat ik twee van haar boeken hebben leren kennen. Ik rond deze review af met wat ik het mooiste beeld vond uit de bundel.

Wat als bomen de geweien zijn van ondergrondse herten, als wij leven op de schil van wat zich wijselijk verborgen houdt, …

Uit ‘En wat als’

Specificaties Reistijd bedtijd ijstijd

Auteur: Marjolijn van Heemstra | Das Mag Uitgeverij B.V. | 9789493168473 | Oktober 2020 | 63 pagina’s | Meer informatie vraag je bij de lokale boekhandel of Bol.com