In de verte de zee – een roman die je aangrijpt
Hoe groot is de kans dat je twee willekeurige boeken uitzoekt die allebei weliswaar over de oorlog gaan maar verder qua verhaal ver uit elkaar liggen, bijna feilloos op elkaar aansluiten? Dat vroeg ik me ook af toen ik onlangs het boek ‘Ninetheen steps’ van Millie Bobby Brown las en kort daarna ‘In de verte, de zee’ van Laura Spencer. Het boek ‘Ninetheen steps’ gaat over de kinderen uit Londen die naar het platteland van Engeland gestuurd worden om zo de oorlog veilig door te komen. Eigenlijk willen de ouders de kinderen overzees sturen maar dat is te duur. ‘Het boek ‘In de verte, de zee’ gaat juist wel over een meisje die gedurende de oorlogsjaren in Amerika ondergebracht werd.
Hoe bijzonder is dat. En hoe blij was ik na het lezen van beide boeken, want nu was het oorlogsbeeld uit Engeland met betrekking tot de kinderen en wat dat met hun gedaan heeft, meteen compleet.
Het verhaal van ‘In de verte de zee’
Als de Duitse luchtmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog een reeks bombardementen op Londen uitvoert, maken Millie en Reginald Thompson een onmogelijke keuze: ze evacueren hun elfjarige dochter Beatrix naar Amerika. Bea vertrekt per boot naar de rotsachtige kust van New Engeland. Ze wordt opgenomen in een welvarende familie en algauw voelt het leven in Amerika natuurlijker aan dan het stille leventje dat ze in Engeland leidde. Vijf jaar later, na de oorlog, keert ze teug naar Londen, maar de herinnering aan haar Amerikaanse familie laat haar niet los. ‘In de verte, de zee’ is haar verhaal.
Auteur Laura Spencer-Ash
Laura Spence-Ash is een Amerikaanse schrijfster. Ze richtte het online literaire magazine CRAFT op. Daarnaast heeft ze lesgegeven aan de Rutgers University, the Princeton Adult School, en bij One Story. Het boek ‘In de verte, de zee’ is haar debuutroman en verscheen voor het eerst in maart 2023. In Amerika werd hij lovend ontvangen en al snel werd het boek vertaald en wereldwijd uitgegeven. Ruim twintig jaar geleden las Laura Spence-Ash een artikel in The New York Times over Britse volwassenen die terugkeerde naar de Verenigde Staten. Deze mensen keerde terug naar de plek waar ze door hun ouders vanuit Engeland naar toegestuurd waren om de oorlog veilig door te kunnen brengen. Ze was er wel van op de hoogte dat kinderen uit Londen naar het platteland werden geëvacueerd maar niet dat ze helemaal naar Amerika werden gestuurd. Vaak alleen, zonder andere familieleden.
Omdat ze zelf kinderen in de jonge leeftijd had kon ze zich daar totaal geen voorstelling van maken en wilde ze dat graag onderzoeken. Ze deed onderzoek door de memoires van een evacué te lezen die op dezelfde plek woonde als waar zij naar school ging: Massachusetts. Hoe verder het onderzoek hoe meer er een idee ontstond voor een verhaal. Dat is het begin van het boek ‘In de verte, de zee’.
De emoties spatten van de bladzijden
Het boek ‘In de verte, de zee’ is het verhaal opgedeeld in korte hoofstukken waarin steeds een ander personage aan het woord is. Deze worden duidelijk aangegeven met een naam en een jaartal. Dit werkt totaal niet storend maar geeft juist een mooi geheel. Ook had ik als lezer zo het idee met alle personages een band op te bouwen. Zowel in het heden als in het verleden.
De schrijfstijl van Laura Spence-Ash doet daarbij ook een duit in het zakje. Want ze weet als geen ander je als lezer onderdeel te laten voelen van dat wat er allemaal speelt. Door de vele emoties te bespreken wordt het een echt menselijk en geloofwaardig verhaal. Je voelt de twijfel van de moeder van Beatrix om haar weg te sturen. Dit tegenover de standvastigheid van haar vader. En dan die enorme liefde van haar pleeggezin, zo intens warm. Laura Spence-Ash heeft me daar haar manier van vertellen meerdere keren weten te raken.
Mooie en geloofwaardige karaktervormingen in In de verte, de zee
Wat zeer bewonderenswaardig gegaan is in de verandering die de personages doormaken. Stapsgewijs moeten ze allemaal wennen aan hun nieuwe situatie. En door die verandering vraagt dat ook veel van hun aanpassingsvermogen en doorzie je hun karakter. Althans dat doorzien komt door de goede beschrijvingen van Laura Spence-Ash, want dat lukt niet elke auteur zo goed. Hierbij is te merken dat ze ook echt onderzoek heeft gedaan naar de mensen in haar verhaal en met respect over de gebeurtenis geschreven heeft. Al is ‘In de verte, de zee’ absoluut een roman geworden en geen autobiografie. Het is heerlijk geromantiseerd en leest daarom wellicht nog wel prettiger. Het is allemaal wat minder zwaar terwijl je je er tijdens het lezen wel degelijk van bewust bent dat het een deels afschuwelijke gebeurtenis is.
Een sneeuwbaleffect
In de roman ‘In de verte, de zee’ draait alles om de beslissing Beatrix naar Amerika te sturen en hoeveel impact dat heeft op iedereen zijn leven. Ook in de toekomst. Niets zal ooit meer hetzelfde zijn of worden. Het verhaal is net als het sneeuwbaleffect. Het begint als een vlokje en eenmaal op de grond wordt het onderdeel van een hoop sneeuw, een sneeuwbal. Een sneeuwbal die gaat rollen en steeds groter wordt. En uiteindelijk alleen nog maar uit elkaar kan spatten met alle gevolgen van dien. Daarvoor mijn complimenten aan de auteur Laura Spence. Zelden worden levens van mensen, met hun keuzes en gevolgen zo goed verwoord. Ik heb echt van de eerste tot de laatste letter genoten van dit verhaal.
Het gezin waar je opgroeit is niet altijd het gezin dat je vormt
Het hoofdpersonage Beatrix is de rode draad in het verhaal en is er eentje om van te houden. Maar eigenlijk heb ik wel een zwak gekregen voor alle personages. Allemaal hebben ze ook zo een impact op alle gebeurtenissen dat het verhaal niet mogelijk zou zijn zonder iedereen aan het woord te laten en dat heeft schrijfster Laura Spence-Ash heel goed ingezien.
Het boek ‘In de verte, de zee’ is ook een ode aan het gezinsleven en dan met name de familieband en liefde voor elkaar onderling. Over het gezin waarin je opgroeit maar misschien nog wel belangrijker over het gezin dat je vormt. Dat hoeven dus niet hetzelfde te zijn. Heel knap hoe Laura Spence-Ash dat verschil weet weer te geven.
Een herkenbaar verhaal over liefde en verlies
‘In de verte, de zee’ Is een roman over liefde en verlies. Over de continue zoektocht naar onze ware identiteit. Over keuzes die gemaakt moeten worden. Keuzes die in het begin onmogelijk dan wel onmenselijk lijken maar achteraf het beste bleken te zijn. Dat maakte het boek voor mij ook zo herkenbaar. En ik weet zeker dat vele lezers met mij veel van zichzelf in dit verhaal zullen herkennen. Daar is geen oorlog voor nodig.
Dit boek raad ik door zijn historische element, maar zeker door de persoonlijk emoties, aan iedereen aan.
Meer romans lezen over de Tweede Wereldoorlog
- Sterren in de duisternis, een ontroerend verhaal van Clara Benson
- De Motormeiden, een roman die vertelt over twee dappere vrouwen
- De brief van tante Rosy, een erfenis met gevolgen
- Het huis aan de Prinsengracht, een geschiedenis van het Achterhuis
- Het verlangen van het weesmeisje
Specificaties bij het boek ‘In de verte, de zee’
Oorspronkelijke titel: Beyond that, the sea | Auteur: Laura Spencer-Ash | Uitgeverij: Signatuur | Vertaling: Anne Jongeling | Eerste uitgave: oktober 2023 | Aantal bladzijden: 400 | ISBN 9789056727543 | Meer informatie bij je lokale boekhandel of klik hier voor Bol
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur basisschool boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful moord mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
