Labyrint, een truth and dare spelletje van Inge Verbruggen
Toen Labyrint op mijn deurmat viel, heb ik deze puur en alleen door de kaft en omslag een paar plekjes naar voor laten schuiven in mijn review stapel. De titel, de kaft en de omslag beloven veel goeds! Een beklemmend young adult boek wat zich afspeelt in een school die verandert in een escaperoom. Hier heb ik zin in tijdens regendagen die zich nu afspelen in Nederland.
Labyrint
Filmnacht op school! Gezellig toch? De sfeer is uitgelaten en speels, iedereen heeft wel zin om met elkaar een nachtje films te kijken op school. Ook al is de klas niet echt superhecht, en overleven ze voornamelijk het laatste schooljaar met elkaar. In een filmnachtje hebben de meesten wel zin! Totdat het beeld van de film hapert en verandert.. Op het scherm verschijnt een griezelige boodschap: Truth and dare. Boston en Ava zoeken met hun klasgenoten een weg naar buiten, maar ontsnappen lijkt onmogelijk uit het donkere schoolblok wat wel een labyrint lijkt.
Als de school verandert in een escaperoom
Dwalen in de schoolgangen
Wat een prachtige kaft is het die ook heel passend is bij het verhaal. Iedereen in het boek heeft wel een bepaald soort masker. Een masker die opblijft, eraf valt of die barstjes vertoont door de gebeurtenissen in het boek. En dat hebben we allemaal wel natuurlijk, zeker als je opgroeit. Je denkt dat sommige “geheimen” funest gaan zijn voor je leven dus dan hou je die liever bij je. Labyrint weet voor mij ook goed de beklemmende sfeer te vangen. Ik heb zelf ook op een oud en statig schoolgebouw les gehad, dus ik ruik de geuren als ze dwalen door de gangen.
Het boek leest heerlijk weg en je leest dit keer vanuit 4 personages mee. Boston, Ava, Benthe en de organisator van de escpaperoom. Al vind ik ‘Truth and dare spel’, een betere benaming. Boston is groot en handelt veel vanuit eerst doen en dan denken. Ava is de grijze muis en Benthe kijkt mee met de webcam want die ligt op bed na een ongeluk. Ze is geraakt op de fiets en heeft nu 2 gebroken benen en een gebroken arm. Het brein achter het spel wat er gespeeld wordt heeft zwarte pagina’s en de 3 andere hoofdfiguren hebben elk een eigen maskertje bij hun titel.
Verward
Het moment dat de gezellige filmavond omslaat in een raar spel, zijn onze spelers verward. En dat snap ik ook. Wat gebeurd er? Wat is de bedoeling? Er volgt een spannend verhaal waar als je aan de oppervlakte blijft, het echt een zenuwslopende rit is. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik ook wat verward ben door Labyrint. Het is bedoelt voor young adults en er staat geen precieze leeftijd bij. Young adult leert mij door de jaren heen dat de marge van 14+ tot en met 25 ongeveer kan zijn bij diverse YA boeken.
Labyrint is niet voor de jongsten, Inge gebruikt graag minder gangbare woorden voor jonge lezers. Woorden waar ik juist van hou, het verrijkt je woordenschat en onze taal is zoveel diversiteit aan woorden rijk! Woorden als: kindbeens, muizenissen, gezapig, gesticuleert en meer. Ze vallen op omdat de meeste boeken voor jongere lezers ook meer toegankelijke taal bevatten. Dit alles om die moeilijke leesgroep te stimuleren en niet af te remmen in een verhaal.
Is het voor de wat oudere YA lezers, dan is Labyrint misschien weer wat jong. De maskertjes bij de hoofdstukken en het verhaal, karakters en ontwikkeling laat dat weer zien. Voor de wat oudere en ervaren lezers mist er misschien wat diepgang en logica van het waarom. Maar dat kan ook aan deze wat ‘oudere’ en ervaren lezer liggen.
Benauwend
Ik ben dus wat verward door Labyrint. Het is zeker benauwend en ik heb het zo goed als in 1 adem uitgelezen. De hoeveelheid personages was voor mij net iets teveel soms al snap ik waarom het gedaan is, en is het ook belangrijk voor het verhaal. De setting, de basis van het verhaal en de diversiteit in karakters zijn tof. De vragen die ik heb zijn niet heel storend en kan ik wel uitzetten. Maar het gevoel na de laatste bladzijde was niet de YES die ik had willen hebben.
Wel had ik een dikke YES voor bepaalde keuzes van Inge Verbruggen in het boek. De mooie woorden die ze soms kiest en door haar input in het verhaal van bepaalde klassiekers. Het begint met een mooie quote van King en ze noemt mijn held Clive Barker! En menig horrorfilm komt voorbij, waarvan ik ook goed mijn steentje had kunnen bijdragen in het team bij die opdracht. En ja, ik hoorde ook “Don’t you forget about me’, in mijn hoofd toen de leerlingen in het begin ronddwaalden door de gangen. Al vraag ik me af wie van de jongeren nu nog The breakfast club kent. Maar door erover te schrijven worden dingen niet vergeten, dus lekker allemaal Googlen naar die dingen.
The truth is that monsters are real, and ghosts are real, too.
They live inside us, and sometimes they win.
– Stephen King
Lekker lezen
Ik probeer met een review altijd vanuit mezelf en vanuit de beoogde doelgroep te denken en bekijken. Dat vind ik bij dit boek dus wat lastig. Maar misschien moet ik het ook loslaten en zijn er boeken die gewoon een verhaal te vertellen hebben zonder in een bepaald hokje te passen. Labyrint is een spannend en beklemmend boek. Inge Verbruggen drukt goed haar stempel op het verhaal en bovenal is het spannend en wil je blijven lezen. Het waren voor mij aangename leesuurtjes en voor het benoemen van onder andere King, Barker, Saw, Munch, Pinhead en The breakfast club geef ik een enthousiast applaus.
Specificaties Labyrint
Auteur: Inge Verbruggen | Uitgever: Clavis | 9789044841015 | April 2021 | 253 pagina’s | Meer informatie vind je bij je lokale boekhandel of klik hier
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur basisschool boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful moord mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
