Niemand wilde hier zijn – een prachtig boek
Ik ben er stil van en wie mij kent weet dat dit echt een unicum is. Niemand wilde hier zijn is zo’n boek dat onder je huid gaat zitten. Een boek waarvan het verhaal met je meegaat in je dagelijks leven en waar je steeds even aan terug denkt. Ik neem je graag mee in mijn reis samen met dit boek!
Niemand wilde hier zijn samenvatting
Drie maanden lang kan Robin zich als artist in residence onderdompelen in de wereld van de geestelijke ontregeling, het bosrijke terrein van Zon & Schild, de psychiatrische instelling waaruit haar grootmoeder in de jaren zeventig ontsnapte.
Net voor haar vertrek wordt ze overspoeld door een golf van paniek die zich niet laat verdrijven. Waarom voelt het alsof de geschiedenis tot leven wordt gewekt in haarzelf? En wat zoekt ze op een plek waar de generaties vóór haar niet wilden zijn?
Aan de hand van nagelaten brieven van haar oma, gesprekken met mensen bij Zon & Schild en literatuur onderzoekt ze hoe we houvast kunnen vinden als de donkerte zich voor ons uitstrekt en we geen idee hebben wat ons te wachten staat.
Ver van mij af en tegelijkertijd zo dichtbij
Ik heb Niemand wilde hier zijn al een flinke tijd geleden gelezen. Een tijd waarin ik mijzelf uitdaagde binnen StoerLeesVoer. Het lezen van genres die ik minder snel uit een bibliotheek of boekenwinkel zou meenemen. Zoals dit autobiografisch, literair geschreven werk van Robin van den Maagdenberg. Ik houd er van om nieuwe dingen te ontdekken. En om uitgeverijen te kiezen om van te lezen die ik nog niet zo goed ken en nieuwe auteurs te leren ‘kennen’ door hun werk. Ik was dan ook echt klaar voor dit boek!
Nadat het uit was moest ik het even laten bezinken. De indringende wijze van schrijven van deze auteur ging onder mijn huid zitten, op een positieve manier. Ik vond herkenning, over angst in de generaties voor mij, en over mijzelf. Maar tegelijkertijd stond het genre ver van mij af. Ik heb wel twintig zoekopdrachten gedaan bij Google of dit fictie of non-fictie was bijvoorbeeld. Ik ben de auteur gaan volgen op Instagram en ben mij gaan verdiepen in haar eerdere werk, haar debuut Thuis is waar we beginnen*.
Toen ik op diezelfde Instagram pagina zag dat de derde druk al uit was ‘schrok’ ik wakker. Inmiddels zijn we thuis in heel wat minder rustig vaarwater gekomen. Angst en paniek is volop op de voorgrond bij de nieuwste generatie, mijn eigen kinderen. Met regelmaat dacht ik terug aan delen van Niemand wilde hier zijn. Soms zag ik het even liggen en legde ik het weer even weg. Angst voor de angst zullen we maar zeggen.
Nu dan toch die recensie!
En daar is hij dan, de recensie van Niemand wilde hier zijn. Want dat verdient deze auteur en dit prachtige boek. Het boek leest veel minder ‘hoogdravend’ dan ik vooraf dacht, en dat maakt het juist zo toegankelijk voor elk publiek. Ik was ‘bang’ – daar is hij weer – voor diepgang waardoor de ‘flow’ zou vertrekken, maar dit is allesbehalve het geval. Diepgang zeker wel, fantastische taal ook, maar de flow bleef. Dit wordt onder andere versterkt door de korte hoofdstukken, waardoor er momenten ‘gemarkeerd’ worden waarop ademruimte ontstaat. Als een komma, die ook de oma van Robin zet in haar brieven.
In Niemand wilde hier zijn volgen we Robin, de auteur, zelf. Zij gaat aan de hand van de brieven van haar oma naar Zon & Schild. Een plek voor mensen die zichzelf flink kwijt zijn geraakt. Door paniek, angst, stemmen, zeg het maar… We maken kennis met de andere bewoners, of zoals Robin zelf toch maar zegt, patiënten. Met humor, maar ook met de rauwe werkelijkheid over de intensieve behandelingen die volgen. Robin aanschouwt, praat en schrijft. Wij kijken mee.
Hoe knap is het dat je zo goed en overtuigend schrijft over je eigen leven en dat van je oma, zonder dat je daar veel wollige woorden voor nodig hebt? Ik vind het heel knap. Het is de diepgang van een kunstenaar, vermengd met het ‘down to earth’ schrijven voor een breed publiek. Chapeau!
Zo dichtbij
Zoals ik al zei, Niemand wilde hier zijn komt zo dichtbij. Het staat op alle vlakken – soms helaas – helemaal niet ver van mij af. We zijn hard aan het werk om, net als Robin, de generaties vóór ons te begrijpen en te duiden voor het ‘nu’. Het parallelle proces van dit verhaal is bijna beangstigend. Bijna dan, want we doorbreken de angst stapje voor stapje. Net als Robin dat al veel meer kan laten zakken dan haar oma dat kon.
Afsluitend wil ik nog even de aandacht voor de geweldige titels van de hoofdstukken. Taalpareltjes op zich, zinnen en woorden die blijven hangen. Die nieuwsgierig maken en zin geven aan het nieuwe hoofdstuk. De vormgeving daarvan is wederom toegankelijk. “Een huis van taal” is hoofdstuk 21. Dit boek is een huis van taal, taal voor dat wat soms alleen maar voelbaar is.
Specificaties Niemand wilde hier zijn
Auteur: Robin van den Maagdenberg | Uitgever: Querido | maart 2024 | 224 pagina’s | 9789021483733 | Meer informatie bij je lokale boekhandel, de website van de uitgever, via bol of bruna.nl
Welk woord of thema spreekt jou aan in een boek? Klik op een woord en ga naar boeken toe in dit thema!
avontuur boekenserie culturen dieren diversiteit emoties familie fantasie fantasy filosofie geheimen geschiedenis gevoelens graphic novel grappig het leven humor jezelf zijn klassieker klimaat kunst liefde maatschappij magie mentale gezondheid mindful moord mysterie natuur oorlog opgroeien politie prentenboek roman school seizoenen spannend sprookjes sterke vrouw thriller verhalenbundel vriendschap weetjesboek wereld zoekboek
- Mijn eerste voelboek vol bloemen – een zacht boek - 07/01/2025
- Het raadsel Rutte – een inkijkje in zijn leven - 31/12/2024
- De klokkwestie – een wiskundig prentenboek in stripvorm - 30/12/2024
Schrijf je in voor onze stoere nieuwsbrief die elke eerste week van een maand wordt verzonden en blijf op de hoogte van het lekkerste leesvoer!